ສະຫະປະຊາຊາດໃນ ສປປ ລາວ

Latest

21 ມິຖຸນາ 2022

ບົດຖະແຫຼງການຮ່ວມ - ໂຄງການຮ່ວມມື ລະຫວ່າງ ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ ແລະ ອົງການ ສະຫະປະຊາຊາດ “ບໍ່ປະຖິ້ມໃຜໄວ້ຂ້າງຫຼັງ: ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມຂັ້ນພື້ນຖານຢູ່ ສປປ ລາວ”

ຮຽນຮູ້ເພີ່ມຕື່ມ

ຄຳປາໄສ

05 ເມສາ 2022

ສານຈາກ ເລຂາທິການໃຫຍ່ ສປຊ, ທ່ານ António Guterres ກ່ຽວກັບ ການເຜີຍແຜ່ບົດລາຍງານສະບັບທີ 3 ຂອງ IPCC

ຮຽນຮູ້ເພີ່ມຕື່ມ

ຂ່າວສານ

24 ມີນາ 2022

ວັນປິດໄຟສາກົນປະຈຳປີ 2022. ປິດເພື່ອໂລກ ປ່ຽນເພື່ອະນາຄົດທີ່ຍືນຍົງ.

ຮຽນຮູ້ເພີ່ມຕື່ມ

Latest

21 ມິຖຸນາ 2022

05 ເມສາ 2022

24 ມີນາ 2022

ວັນປິດໄຟສາກົນປະຈຳປີ 2022. ປິດເພື່ອໂລກ ປ່ຽນເພື່ອະນາຄົດທີ່ຍືນຍົງ.

ຮຽນຮູ້ເພີ່ມຕື່ມ

ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງໃນ ສປປ ລາວ

ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ (ປພຍ) ແມ່ນແຜນປະຕິບັດງານຂອງໂລກ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ, ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ພູມອາກາດຂອງໂລກ ແລະ ຮັບປະກັນວ່າ ປະຊາຊົນທຸກຄົນ ຢູ່ທຸກສະຖານທີ່ ມີຄວາມສະຫງົບສຸກ ແລະ ຄວາມຮັ່ງມີ. ໃນປີ 2016 ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ລິເລີ່ມຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງແຫ່ງຊາດ ທີ 18 ກ່ຽວກັບ ‘ຊີວິດທີ່ປອດໄພຈາກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ’ ຢ່າງເປັນທາງການ ໂດຍການເຂົ້າຮ່ວມຂອງທ່ານ ບັນ ຄີ-ມູນ, ເລຂາທິການໃຫຍ່ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ. ເນື່ອງວ່າ ບັນຫາລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ເປັນບັນຫາໜຶ່ງ ທີ່ພົວພັນກັບວຽກງານພັດທະນາແຫ່ງຊາດໃນຫຼາຍຂະແໜງການ, ເພາະສະນັ້ນໝາກຜົນຂອງເປົ້າໝາຍທີ 18 ຂອງ ສປປ ລາວ ຈະໄດ້ປະກອບສ່ວນຕໍ່ກັບຜົນໄດ້ຮັບຂອງ ປພຍ ອື່ນໆ. ໃນແຜນທີ່ປະຈຸບັນ, ບາງກິດຈະກຳໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນແມ່ນກິດຈະ ກຳທີ່ດຳເນີນໃນທົ່ວປະເທດ.

ຮຽນຮູ້ເພີ່ມຕື່ມ

ເລື່ອງ

17 ພະຈິກ 2021

Government of Lao PDR and United Nations sign 2022-2026 Sustainable Development Cooperation Framework, strengthening the UN’s support to the 9th National Socio-Economic Development Plan

The Government of Lao PDR, represented by H.E. Mr. Saleumxay Kommasith, Minister of Foreign Affairs, and the United Nations (UN), represented by Ms. Sara Sekkenes, UN Resident Coordinator to Lao PDR, officially signed the 2022-2026 Lao PDR-UN Sustainable Development Cooperation Framework (UNSDCF). The brief signing ceremony took place a day ahead of the 13th High-Level Round Table Meeting, at the Ministry for Foreign Affairs, in Vientiane, with limited physical participation, acknowledging the ongoing rise of COVID-19 infections in the country’s capital. Succeeding the 2017-2021 Lao PDR- UN Partnership Framework, the 2022-2026 UNSDCF is the first since the reform of the UN development system, ushered in by the adoption by UN General Assembly Resolution 72/279 in 2018, transforming the way the UN works, building a platform for greater coordination, coherence, effectiveness, and development impact. The implementation of the UN Reform through the UNSDCF is characterised by strengthened alignment to national development priorities, comprehensive and interconnected strategic priorities, a structure underpinned by results-based management principles, streamlined coordination mechanisms, and a practical and targeted monitoring and evaluation framework. The signing officially marks the end of a process that started in August 2020, with the adoption of an agreed roadmap between the UN and the Government of Lao PDR on the further elaboration of the new Framework. The formulation process was highly consultative, with numerous exchanges held between UN entities, together with the Government of Lao PDR, with development partners, civil society, and private sector representatives to seek and reflect broad-based views and aspirations. The signing also allows for the beginning of the implementation of the SDCF on 1 January 2022. The UNSDCF is aligned with the overarching directions and six pillars of the 2021-2025 9th National Socio-Economic Development Plan. Underpinned by the Common Country Assessment (CCA), the UN’s independent analysis of development opportunities and challenges in Lao PDR, and a thorough evaluation of the previous Partnership Framework, the UNSDCF also mainstreams UN guiding principles for development cooperation seeking to Leave No One Behind, through the application of a Human-Rights Based Approach, addressing Women Empowerment and Gender Equality, Resilience, Sustainability, and Accountability. The UNSDCF represents the contributions to sustainable development of twenty-five Agencies, Funds, and Programmes of the UN Development System[1]. The Framework will be implemented through four transformational strategic priorities: People’s Wellbeing, Inclusive Prosperity, Governance and the Rule of Law, and Environment, Climate Change and Resilience. Corresponding outcomes anticipate that, by 2026, people, especially the most vulnerable and marginalised, … … will have more equitable and inclusive access to and will benefit from better quality health, nutrition, food, shelter, protection, water, sanitation, and hygiene (WASH), and education and learning, including during emergencies. … will benefit from more inclusive, resilient, transformative, and sustainable socio-economic and demographic opportunities to reduce poverty and inequalities. …are better served by public institutions at all levels in a transparent and inclusive manner, able to exercise their rights and obligations and the institutions shall be strengthened and more accountable while the rule of law and international human rights commitments made by Lao PDR are upheld. … and institutions will be better able to sustainably access, manage, preserve, and benefit from natural resources and promote green growth that is risk-informed, disaster and climate-resilient. To realise these ambitions, the UN country team will work collaboratively across twenty-one joint outputs, bringing together Agencies, Funds, and Programmes with specific expertise to help national counterparts advance development progress and tackle Lao PDR’s development challenges. In UNICEF’s capacity as co-chair of the results group on People’s Wellbeing, Representative Dr. Pia Rebello Britto noted that “The UN team will be working towards ensuring quality services for all, especially the most vulnerable groups, including children, in an equitable and inclusive manner. Our goal is to achieve the wellbeing of the entire Lao PDR population, leaving no one behind”. Representing the Inclusive Prosperity results group, ILO National Coordinator Ms. Khemphone Phaokhamkeo added “under the new Cooperation Framework, the UN will be working more effectively with the government, private sector and workers’ representatives to support the shift to a more inclusive economic model- addressing the impacts of the pandemic and building forward better”. The UN is a longstanding partner of the Government and people of Lao PDR with WHO as its first entity to establish in-country offices in 1962, and with many more in the years that followed. With an estimated USD 500 million of development investments across the next five years, the UN will work with partners to seize development opportunities and tackle some of the most pressing issues of our time, including COVID-19 recovery, the triple planetary crisis of climate change, loss of biodiversity and environmental degradation, securing a sustainable LDC Graduation, and necessary investments in social sectors for an inclusive, prosperous, and equitable future for all and that leaves no one behind. On this occasion, H.E. Mr. Saleumxay Kommasith, Minister of Foreign Affairs expressed his appreciation to the continued cooperation and support by the UN to the Lao PDR for the past years, which significantly contributed to the economic-social development in the Lao PDR, and hoped that the UN would continue to provide support and assistance in the future, in particular, in the areas of response to the outbreak and the Covid-19 recovery efforts, climate change, sustainable development, support the Lao PDR to graduate from the LDC status as well as other relevant development areas. [1] Department of Economic and Social Affairs of the UN Secretariat (DESA); the Food and Agriculture Organisation (FAO); International Labour Organisation (ILO); International Fund for Agricultural Development (IFAD); International Organisation for Migration (IOM); International Trade Centre (ITC); Office of the UN High Commissioner on Human Rights (OHCHR); Joint UN Programme on HIV/AIDS (UNAIDS); UN Capital Development Fund (UNCDF); United Nations Commission On International Trade Law (UNCITRAL); UN Convention on Trade and Development (UNCTAD); UN Development Programme (UNDP); UN Office for Disaster Risk Reduction (UNDRR); UN Environment Programme (UNEP); UN Educational, Scientific and Cultural Organisation (UNESCO); UN Population Fund (UNFPA); UN Human Settlements Programme (UN-Habitat); UN High Commissioner for Refugees (UNHCR); UN Children’s Emergency Fund (UNICEF); UN Industrial Development Organisation (UNIDO); UN Office on Drugs and Crime (UNODC); UN Office for Project Services (UNOPS); UN Volunteers (UNV); World Food Programme (WFP); World Health Organisation (WHO) under the overall lead and coordination of the UN Resident Coordinators Office (UN RCO)

1 of 3

ເລື່ອງ

13 ພຶດສະພາ 2021

ການຮັບປະກັນໃຫ້ປະຊາກອນຜູ້ມີຄວາມສ່ຽງສາມາດເຂົ້າເຖິງການປິ່ນປົວທີ່ຈຳເປັນໄດ້ໃນໄລຍະເກີດການແຜ່ລະບາດຂອງ ພະຍາດໂຄວິດ-19

ໂດຍໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກ ກອງທຶນຮ່ວມຫຼາຍພາກສ່ວນເພື່ອຕອບໂຕ້ ແລະ ຟື້ນຟູຄືນຈາກ ພະຍາດໂຄວິດ-19 ຂອງ ສປຊ, ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານວິຊາການທີ່ນຳພາໂດຍ ອົງການ UNFPA ແລະ UNAIDS, ແລະ UNICEF ໃນການສົ່ງເສີມບໍລິການສຸຂະພາບທີ່ຈຳເປັນໃນໄລຍະເກີດການແຜ່ລະບາດຂອງ ພະຍາດໂຄວິດ-19 ໄດ້ກາຍເປັນອົງປະກອບທີ່ສຳຄັນໃຫ້ແກ່ການຕອບໂຕ້ພະຍາດຂອງ ສປປ ລາວ. ໜຶ່ງໃນອົງປະກອບຕົ້ນຕໍແມ່ນການທົດລອງນຳສະເໜີຄວາມອາດສາມາດດ້ານການປິ່ນປົວທາງໄກໃນລະດັບທ້ອງຖິ່ນ, ຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຄົນສາມາດເຂົ້າເຖິງການປິ່ນປົວທີ່ມີຄວາມຍືດຍຸ່ນ ແລະ ຕອບສະໜອງໄດ້ຕໍ່ຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ທີ່ຕ້ອງໄດ້ແຍກປ່ຽວ ຫຼື ບ່ອນທີ່ຕ້ອງການຈຳກັດການບໍລິການແບບໂຕຕໍ່ໂຕ. ການທົດລອງດັ່ງກ່າວຖືກອອກແບບມາເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ແມ່ທີຖືພາ ແລະ ແມ່ທີ່ກຳລັງໃຫ້ນົມລູກສາມາດເຂົ້າເຖິງການບໍລິການ ແລະ ຂໍ້ມູນຂ່າວສານດ້ານສຸຂະພາບ, ທັງຍັງຮັບປະກັນໃຫ້ຜູ້ປ່ວຍ HIV ສາມາດເຂົ້າເຖິງຢາທີ່ຊ່ວຍຮັກສາຊີວິດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຂໍ້ມູນດ້ານການປິ່ນປົວໄດ້ນຳອີກ. ຜູ້ສະໜອງບໍລິການສຸຂະພາບໃນ 3 ເມືອງທີ່ຖືກຄັດເລືອກຂອງ ແຂວງຫຼວງພະບາງ ແມ່ນໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມດ້ານວິຊາການ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ສະຖານທີ່ປິ່ນປົວແຕ່ລະບ່ອນມີຂີດຄວາມສາມາດໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການປ້ອງກັນ ແລະ ຄວບຄຸມການຕິດເຊື້ອທີ່ຈຳເປັນ, ການແຍກປ່ຽວຜູ້ປ່ວຍ ແລະ ການຄັດກອງຄວາມສ່ຽງ. ຍັງມີການສະໜອງຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອເພີ່ມເຕີມດ້ານການປະເມີນຄວາມສ່ຽງ ເພື່ອກຳນົດຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການຫັນປ່ຽນຈາກການສະໜອງບໍລິການສຸຂະພາບກ່ອນ ແລະ ຫຼັງເກີດໃນຮູບແບບນັດເວລາລ່ວງໜ້າ ມາເປັນວິທີການສື່ສານທາງໄກແທນ, ທີ່ລວມມີການໃຫ້ຄຳປຶກສາ ແລະ ສົນທະນາທາງໄກ. ເພື່ອໃຫ້ສາມາດສະໜອງການບໍລິການດັ່ງກ່າວໃນ 3 ເມືອງຂອງ ແຂວງຫຼວງພະບາງ ໄດ້ນັ້ນ, ພວກເຂົາຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ມີຂໍ້ມູນທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບຈຳນວນຂອງແມ່ຍິງຖືພາໃນພື້ນທີ່ ແລະ ພັດທະນາເຄື່ອງມື ແລະ ການຝຶກອົບຮົມທີ່ເໝາະສົມຂຶ້ນ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ສາມາດສົ່ງຕໍ່ຂໍ້ມູນດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ຫຼັກປະຕິບັດທີ່ສະໜັບສະໜຸນດ້ານຈິດຕະສັງຄົມ ຜ່ານທາງໂທລະສັບໄດ້. ການສະໜອງການສະໜັບສະໜຸນດ້ານຈິດຕະສັງຄົມໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ ໂດຍຜ່ານສາຍດ່ວນແຫ່ງຊາດ ໂດຍຮ່ວມມືກັບ ສູນກາງສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ, ສູນກາງຊາວໜຸ່ມ ແລະ, ສູນໄວໜຸ່ມນະຄອນຫຼວງ ຍັງຄົງສືບຕໍ່ປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ. ທ່ານນາງ ແຂກກໍ ໄຊຍະເດດ, ຫົວໜ້າສຸກສາລາຜາເກັ່ງ, ເມືອງພູຄູນ, ແຂວງຫຼວງພະບາງ, ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ພວກເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ໃໝ່ຜ່ານການຝຶກອົບຮົມ ທັງຍັງໄດ້ຮັບເຄື່ອງມື ແລະ ອຸປະກອນທີ່ຈຳເປັນຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ: ນ້ຳຢາລ້າງມື, ອຸປະກອນຂ້າເຊື້ອ ແລະ ເຄື່ອງມືສື່ສານ ທີ່ລວມມີໂທລະໂຂ່ງ ແລະ ໂທລະສັບມືຖື ເພື່ອຕິດຕາມວຽກງານສູຂະພາບແມ່ ແລະ ເດັກ. ພາຍຫຼັງການຝຶກອົບຮົມ, ພວກເຮົາໄດ້ປະຕິບັດການເວັ້ນໄລຍະຫ່າງທາງສັງຄົມ ແລະ ຈັດຕັ້ງຈຸດຄັດກອງ ແລະ ອ່າງລ້າງມືຢູ່ໃນສູນຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາຍັງໄດ້ສືບຕໍ່ປະຕິບັດວຽກງານປ້ອງກັນ ແລະ ຄວບຄຸມການຕິດເຊື້ອ ທັງຍັງຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜູ້ມາໃຊ້ບໍລິການຢູ່ສູນລ້າງມືໃຫ້ສະອາດ.” ເຕັກໂນໂລຊີດັ່ງກ່າວຊ່ວຍໃຫ້ທຸກຂະແໜງການໃນ ສປປ ລາວ ສາມາດພິຈາລະນາວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການສະໜອງບໍລິການໃຫ້ແກ່ຊຸມຊົນ. ວິທີການດ້ານນະວັດຕະກຳນີ້ແມ່ນສ່ວນໜຶ່ງຂອງແຜນງານ ເພື່ອຊ່ວຍຮັກສາບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບຈະເລີນພັນ, ແມ່, ເດັກເກີດໃໝ່, ເດັກນ້ອຍ ແລະ ເຍົາວະຊົນ. ການທົດລອງດັ່ງກ່າວໄດ້ສ້າງຜົນໄດ້ຮັບດ້ານບວກ ແລະ ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການສຸຂະພາບກໍ່ໄດ້ຖືເອົາຄວາມອາດສາມາດດ້ານການປິ່ນປົວທາງໄກເປັນວິທີທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນໃນການສະໜອງການປິ່ນປົວ, ໂດຍສະເພາະໃນ ເມືອງໂພນທອງ ບ່ອນທີ່ເຂົ້າເຖິງບໍລິການສຸຂະພາບໄດ້ຍາກ, ແມ້ແຕ່ໃນຊ່ວງທີ່ບໍ່ມີການລະບາດຂອງ ພະຍາດໂຄວິດ-19. ສຳຄັນແມ່ນຕ້ອງໃຫ້ຜູ້ປ່ວຍໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ຫຼື ຖືກສົ່ງໂຕໄປປິ່ນປົວໂດຍທັນທີຕາມຄວາມຈຳເປັນ ແລະ ໃຫ້ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການສຸຂະພາບໄດ້ຮັບການພັດທະນາຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການກວດສຸຂະພາບແຕ່ຫົວທີໃຫ້ແມ່ຍິງຖືພາທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ ແລະ ເດັກນ້ອຍທີ່ສົ່ງສັນຍານອັນຕະລາຍ. ມາຮອດປັດຈຸບັນ, ແມ່ຍິງຖືພາ 1,762 ຄົນແມ່ນໄດ້ຮັບຄຳປຶກສາທາງໄກກ່ຽວກັບສຸຂະພາບກ່ອນ ແລະ ຫຼັງເກີດລູກ ພ້ອມທັງແມ່ນຍິງອີກ 35,988 ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບຈະເລີນພັນທີ່ຈຳເປັນ. ທ່ານນາງ ແຂກກໍ ໄຊຍະເດດ ໄດ້ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ: “ພວກເຮົາໄດ້ໂທລະສັບແບບເຫັນພາບ ແລະ ໂທລະສັບແບບທົ່ວໄປຫາບັນດາແມ່ທີ່ເກີດລູກ ແລະ ຜູ້ຍິງຖືພາ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາສາມາດຖາມຄຳຖາມ ແລະ ຕິດຕາມສຸຂະພາບກັບພະນັກງານແພດໝໍ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະບໍ່ສາມາດເດີນທາງມາສູນປິ່ນປົວໄດ້ກໍ່ຕາມ. ຖ້າພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຕິດຕໍ່ຫາພວກເຂົາໄດ້, ພວກເຮົາກໍ່ຈະໂທຫາອຳນາດການປົກຄອງບ້ານ ເພື່ອເຮັດນັດໝາຍຕິດຕາມການຖືພາ ຫຼື ການໃຫ້ນົມລູກຫຼັງເກີດຂອງພວກເຂົາ. ການບໍລິການສຸຂະພາບທາງໄກແມ່ນວິທີທີ່ມີປະສິດທິພາບໃນການສືບຕໍ່ຕິດຕາມສຸຂະພາບຂອງແມ່ ແລະ ເດັກ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ພວກເຂົາປອດໄພ.” ການໃຫ້ຄຳປຶກສາທາງໄກດ້ານບໍລິການສຸຂະພາບກ່ອນ ແລະ ຫຼັງເກີດລູກ ໃນຂະນະທີ່ການບໍລິການປິ່ນປົວທາງໄກແມ່ນມີປະໂຫຍດເປັນຢ່າງສູງຕໍ່ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການ ແລະ ຜູ້ປ່ວຍທີ່ໃຊ້ບໍລິການ, ຍັງຄົງມີຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກບາງປະການ ທີ່ລວມມີເຄືອຂ່າຍໂທລະຄົມມະນາຄົມທີ່ຈຳກັດໃນເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ ແລະ ຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກດ້ານພາສາໃນການເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດກັບກຸ່ມຊົນເຜົ່າເຊັ່ນ: ມົ້ງ ຫຼື ຂະມຸ. ເຖິງແມ່ນວ່າບາງບ່ອນຈະບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງອິນເຕີເນັດໄດ້, ແຕ່ກໍ່ຍັງສາມາດໃຫ້ບໍລິການຜ່ານໂທລະສັບຕັ້ງໂຕະ ແລະ ຜ່ານອາສາສະໝັກປິ່ນປົວຂັ້ນບ້ານ ຫຼື ຄອບຄົວໃຫ້ຊ່ວຍແປພາສາໃຫ້ໃນກໍລະນີທີ່ພົບພໍ້ກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກດ້ານພາສາ. ເພື່ອທົດສອບບໍລິການປິ່ນປົວທາງໄກເພີ່ມຕື່ມ, ການທົດລອງຈຶ່ງໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໄວ້ໃນ ແຜນງານສົ່ງເສີມສຸຂະພາບຈະເລີນພັນ, ແມ່, ເດັກເກີດໃໝ່, ເດັກນ້ອຍ ແລະ ເຍົາວະຊົນ 2021 ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ອີກ 5 ແຂວງ, ທີ່ລວມມີ ສະຫວັນນະເຂດ, ບໍລິຄຳໄຊ, ບໍ່ແກ້ວ, ຈຳປາສັກ ແລະ ອຸດົມໄຊ, ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ຊັບພະຍາກອນທີ່ເໝາະສົມ ແລະ ໃຫ້ສາມາດເລີ່ມຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານດັ່ງກ່າວໄດ້. ວຽກງານປິ່ນປົວທາງໄກຍັງໄດ້ຖືກແນະນຳໃຫ້ສືບຕໍ່ປະຕິບັດເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການບໍລິການສຸຂະພາບແບບປົກກະຕິພາຍຫຼັງວິກິດການ ໂຄວິດ-19 ສິ້ນສຸດລົງ, ໂດຍສະເພາະໃນຊ່ວງເກີດໄພນ້ຳຖ້ວມ ທີ່ແມ່ຍິງອາດຖືກໂດດດ່ຽວ. ສຳລັບຜູ້ປ່ວຍ HIV, ການເຂົ້າເຖິງການປິ່ນປົວແມ່ນໄດ້ຮັບການປັບປຸງດີຂຶ້ນ ໂດຍຜ່ານການສະໜບັສະໜຸນຈາກ 2 ອົງການຈັດຕັ້ງທາງສັງຄົມ. ຜູ້ປ່ວຍ HIV ປະມານ 1,000 ຄົນແມ່ນໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນໃຫ້ໄດ້ຮັບ ຢາຕ້ານເຊື້ອພະຍາດ (ARV) ໂດຍຜ່ານ 3 ຊ່ອງທາງຮັບຢາ ເພື່ອຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມແອອັດຢູ່ສະຖານປິ່ນປົວ ແລະ ຮັບປະກັນໃຫ້ຜູ້ທີ່ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກເຂົ້າເຖິງຢາໄດ້ໃນໄລຍະປິດເຂດແດນລະຫວ່າງແຂວງ, ທີ່ລວມມີຊ່ອງທາງດ່ວນ, ຊ່ອງທາງຮັບຢາແບບໂຕຕໍ່ໂຕ ແລະ ຊ່ອງທາງແບບກຸ່ມ. ຜູ້ປ່ວຍ HIV ສາມາດຮັບຢາໂດຍຜ່ານຊ່ອງທາງການແຈກຢາຍແບບກຸ່ມ, ນຳໃຊ້ເຄືອຂ່າຍທ້ອງຖິ່ນ ຫຼື ເຮັດວຽກຮ່ວມກັບຜູ້ສະໜອງຢາ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ຢາຜ່ານຊ່ອງທາງດ່ວນ ແລະ ທີ່ໄດ້ສັ່ງໄວ້ລ່ວງໜ້າຖືກແຈກຢາຍກ່ອນເກີດການແຜ່ລະບາດຂອງ ພະຍາດໂຄວິດ-19. ຄຳແນະນຳຂັ້ນຊຸມຊົມໃນການສະໜອງບໍລິການປິ່ນປົວທາງໄກໃຫ້ແກ່ຜູ້ປ່ວຍ HIV ໃນສະຖານທີ່ປິ່ນປົວດ້ວຍຢາ ARV ກໍ່ໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນ. ໃນນັ້ນປະກອບມີຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມປະມານ 50 ຄົນ ທີ່ລວມມີຜູ້ປ່ວຍ HIV, ພະຍາບານ ແລະ ໝໍ ທີ່ກຳລັງເຮັດວຽກໃນສະຖານປິ່ນປົວ ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມກ່ຽວກັບຄຳແນະນຳໃນການສະໜອງການສະໜັບສະໜຸນທາງໄກດ້ານການສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ຢາ ARV, ລວມທັງການສະໜັບສະໜຸນດ້ານການປິ່ນປົວ ແລະ ຈິດຕະສັງຄົມໃນລະຫວ່າງການແຜ່ລະບາດ. ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມກ່ຽວກັບເຕັກນິກໃນການສະໜອງບໍລິການປິ່ນປົວທາງໄກ, ລວມທັງການສະໜອງຂໍ້ຄວາມທີ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງກ່ຽວກັບສະຖານະການໂຄວິດ-19 ແລະ ຂໍ້ມູນຂ່າວສານລ່າສຸດກ່ຽວກັບການປິ່ນປົວໃຫ້ແກ່ກຸ່ມເປົ້າໝາຍ. ທ່ານນາງ ດາວວອນ ອຸໄທວົງ, ອາສາສະໝັກຈາກ ແຂວງຫຼວງພະບາງ, ໄດ້ແບ່ງປັນວ່າ “ກ່ອນເກີດການແຜ່ລະບາດ, ຜູ້ປ່ວຍທຸກຄົນແມ່ນໄດ້ມາຮັບຢາ ARV ດ້ວຍຕົນເອງ. ແຕ່ໃນໄລຍະປິດເມືອງໄດ້ເຮັດໃຫ້ການຮັບຢາໃນຮູບແບບດັ່ງກ່າວບໍ່ສາມາດເປັນໄປໄດ້ແລ້ວ. ພວກເຮົາມີຜູ້ປ່ວຍ 30 ຄົນ ທີ່ມາຈາກກຸ່ມຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ ແລະ ມີລາຍຮັບຕ່ຳ ແລະ ອາໄສຢູ່ເມືອງທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກຂອງ ແຂວງຫຼວງພະບາງ. ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ພວກເຂົາທັງໝົດໄດ້ຮັບຢາ, ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ນຳສົ່ງຢາໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ໂດຍຜ່ານລົດຈັກ ແລະ ບໍລິການຮັບສົ່ງທ້ອງຖິ່ນ. ພາຍຫຼັງການປິດເມືອງສິ້ນສຸດລົງ, ພວກເຮົາກໍ່ໄດ້ສືບຕໍ່ສະໜອງຂໍ້ມູນ ແລະ ຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນການແຜ່ລະບາດຂອງ ພະຍາດໂຄວິດ-19. ພວກເຮົາຍັງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມກ່ຽວກັບວິທີໃນການສະໜອງບໍລິການປິ່ນປົວທາງໄກໃຫ້ແກ່ກຸ່ມເປົ້າໝາຍ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ພົບວ່າມັນມີປະໂຫຍດຫຼາຍ.” “ໂຄງການນີ້ແມ່ນນຳໃຊ້ວິທີການທີ່ມີຄວາມຍືນຍົງ, ສ້າງຄວາມເປັນເຈົ້າການ ແລະ ສົ່ງເສີມນະວັດຕະກຳ. ຜູ້ເຄື່ອນໄຫວວຽກງານໃນທ້ອງຖິ່ນແມ່ນໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນໃນການວາງແຜນວຽກງານ ໂດຍອີງຕາມຫຼັກປະຕິບັດທີ່ດີຂອງສາກົນ. ຂີດຄວາມສາມາດແຫ່ງຊາດທີ່ໄດ້ຮັບການພັດທະນາພາຍໃຕ້ໂຄງການນີ້ແມ່ນໄດ້ຮັບການຮັກສາ ແລະ ເພີ່ມພູນຂຶ້ນ ໂດຍສ່ອງແສງຜ່ານບາງກໍລະນີຂອງການບໍລິການສຸຂະພາບເຊັ່ນ: ການປິ່ນປົວກ່ອນ ແລະ ຫຼັງເກີດລູກ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຢູ່ໃນສະພາບວິກິດການ ໂຄວິດ-19 ກໍ່ຕາມ. ອີງຕາມຜົນໄດ້ຮັບ, ຫຼັກປະຕິບັດດັ່ງກ່າວຈະຖືກເສີມຂະຫຍາຍ ເພື່ອໃຫ້ບໍລິການສຸຂະພາບກວມເອົາກຸ່ມປະຊາຊົນຜູ້ມີຄວາມສ່ຽງສູງສຸດໃນທົ່ວປະເທດ,” ທ່ານນາງ Mariam A. Khan, ຜູ້ຕາງໜ້າອົງານ UNFPA, ກ່າວ

1 of 3

ເລື່ອງ

30 ເມສາ 2021

ພວກເຮົາພ້ອມກັນກ້າວໄປ - ການສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມໃນ ສປປ ລາວ

ໃນຊ່ວງສອງ-ສາມທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ສປປ ລາວ ໄດ້ມີການຂະຫຍາຍໂຕທາງເສດຖະກິດສູງ ແລະ ມີອັັດຕາຄວາມທຸກຍາກຫຼຸດລົງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, 1 ສ່ວນ 5 ຂອງປະຊາກອນຍັງຄົງຢູ່ໃນລະຫວ່າງ ຫຼື ກ້ອງເສັ້ນຄວາມທຸກຍາກ. ການຕາຍຂອງແມ່ ແລະ ເດັກຍັງຄົງມີອັດຕາທີ່ສູງ ເມື່ອສົມທຽບໃສ່ກັບປະເທດອື່ນໆໃນ ພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້. ເດັກນ້ອຍຍັງຄົງໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພາວະຂາດສານອາຫານ ແລະ ຮ່າງກາຍເຕ້ຍຢູ່. 1 ສ່ວນ 5 ຂອງຈຳນວນນັກຮຽນທັງໝົດແມ່ນຮຽນບໍ່ຈົບ, ເນື່ອງຈາກຄວາມຫຍຸ້ງຍາກດ້ານການເງິນ. ລາວ ຍັງຢູ່ໃນຂັ້ນທຳອິດຂອງການພັດທະນາລະບົບປົກປ້ອງທາງສັງຄົມ, ແລະ ຍ້ອນແນວນັ້ນ, ການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມຈຶ່ງມີຄວາມປົກຄຸມທີ່ຕ່ຳ, ພຽງແຕ່ 15 ສ່ວນຮ້ອຍຂອງກຸ່ມປະຊາກອນໄວເຮັດວຽກທັງໝົດ. ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວ, ໃນເດືອນເມສາ 2020, ລັດຖະບານ ຈຶ່ງໄດ້ຮັບຮອງເອົາ ຍຸດທະສາດການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມແຫ່ງຊາດສຳລັບປີ 2021-2025 ຄັ້ງທຳອິດ. ຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວປະກອບມີ 3 ເສົາຄ້ຳຫຼັກຄື: ການປັບປຸງການປະກັນສຸຂະພາບທາງສັງຄົມ, ການເສີມຂະຫຍາຍຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ການສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ແຜນງານຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມ. ເພື່ອສະໜັບສະໜຸນ ລັດຖະບານ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວ, ແຜນງານຮ່ວມ ສປຊ ດ້ານການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມ ສຳລັບໄລຍະເດືອນມັງກອນ 2020-ເດືອນທັນວາ 2021 ຈຶ່ງໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນພາຍໃຕ້ການດຳເນີນງານຮ່ວມຂອງ ອົງການ ILO, UNICEF ແລະ UNCDF. ແຜນງານດັ່ງກ່າວສະໜັບສະໜຸນສອງອົງປະກອບທີ່ກວມລວມຄື: ການພັດທະນາສະຖາບັນ ໂດຍຜ່ານການສະໜັບສະໜຸນ ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ ແລະ ການອອກແບບ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ທຶນຊ່ວຍເຫຼືອລ້າແກ່ແມ່ ແລະ ເດັກປະຖົມໄວ ໂດຍຜ່ານແຜນລິເລີ່ມທົດລອງ ແລະ ການອະທິບາຍທຶນ. ມາດຕະການແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ສະເໜີມາແມ່ນມີຜົນກະທົບແບບທະວີຄູນຕໍ່ ປພຍ, ໂດຍຄາດໝາຍວ່າຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ການໄດ້ຮັບໂພຊະນາການ, ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມບໍ່ເທົ່າທຽມທາງສັງຄົມ-ເສດຖະກິດ, ການປັບປຸງຂີດໝາຍຄວາມເທົ່າທຽມລະຫວ່າງຍິງ-ຊາຍ, ແລະ ລະບົບໂດຍລວມຢ່າງຍືນຍົງ. “ພວກເຮົາເຊື່ອວ່າການທີ່ຈະບັນລຸຄວາມຄືບໜ້າດ້ານຜົນໄດ້ຮັບອັນຈຳເປັນຂອງ ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ “ພວກເຮົາພ້ອມກັນກ້າວໄປ” ໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງນັ້ນ, ພວກເຮົາຕ້ອງກ້າວໄປໃນລະດັບທີ່ເໝາະສົມ. ແລະ ວິທີດຽວທີ່ຈະກ້າວໄປໃນລະດັບທີ່ເໝາະສົມໄດ້ນັ້ນ ແມ່ນການເຮັດວຽກກັບບັນດາໂຄງສ້າງລະດັບຊາດ ແລະ ສ້າງແຜນງານແຫ່ງຊາດຂຶ້ນ,” ທ່ານນາງ ຊາຣາ ເຊັກເກນເນັສ, ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ກ່າວ. ໂດຍຜ່ານການສະໜອງທຶນເຂົ້າໃນການທົດສອບໂຄງການທົດລອງການດຳເນີນຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວໃນ 2 ເມືອງທີ່ທຸກຍາກທີ່ສຸດໃນ ສປປ ລາວ, ທ່ານ Jean-Bernard Carrasco, ເອກອັກຄະລັດຖະທູດອົດສະຕຣາລີ ປະຈຳ ສປປ ລາວ ແຕ່ປີ 2018-2021, ກ່າວໂດຍຕາງໜ້າໃຫ້ແກ່ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ແລະ ການຄ້າ (DFAT) ຂອງ ອົດສະຕຣາລີ ວ່າ: “ພວກເຮົາກຳລັງສະໜອງທຶນ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດທົດສອບໂຄງການທົດລອງການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມຢູ່ທາງພາກໃຕ້ຂອງ ລາວ. ແລະ ພວກເຮົາຫວັງວ່າ ໂດຍຜ່ານການທົດສອບດັ່ງກ່າວ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ ສາມາດ, ພ້ອມດ້ວຍການສະໜັບສະໜຸນອື່ນໆ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ, ໂດຍສະເພາະໃນການຊ່ວຍເຫຼືອແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດ ແລະ ໂດຍສະເພາະເດັກ ແລະ ແມ່ຍິງຜູ້ທຸກຍາກ.” “ນີ້ຈະແມ່ນບາດກ້າວທຳອິດ ແລະ ສຳຄັນໃນການສ້າງປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກຜູ້ທີ່ມີບັນຫາດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ໂພສະນາການ. ຫຼັກປະຕິບັດທີ່ດີທີ່ຖອດຖອນໄດ້ຈາກແຜນງານນີ້ຈະຖືກສ້າງໃຫ້ກາຍເປັນຮູບແບບຕົວຢ່າງ ເພື່ອຂະຫຍາຍໃຫ້ກວ້າງຂວາງອອກຕື່ມໄປສູ່ຂົງເຂດອື່ນໆໃນປະເທດ,” ທ່ານ ດຣ. ຢາງກູ່ ຢາງລືໄຊ, ຫົວໜ້າກົມແຜນການ ແລະ ຮ່ວມມືສາກົນ, ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ. ແຜນງານຮ່ວມ ສປຊ ດ້ານການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມ ສະໜັບສະໜຸນ ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ ໃນການວາງແຜນ, ກະກຽມ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແລະ ຕິດຕາມ ຍຸດທະສາດການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ 2025. ແຜນງານດັ່ງກ່າວແນໃສ່ສ້າງຫຼັກຖານເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມແມ່ນວຽກງານທີ່ເປັນໄປໄດ້ ແລະ ມີຜົນກະທົບສູງ ເຖິງວ່າຈະຢູ່ໃນປະເທດທີ່ມີລາຍຮັບຕ່ຳກໍ່ຕາມ ແລະ ດ້ວຍເຫດນີ້, ຈຶ່ງແນໃສ່ຮັບປະກັນການລົງທຶນພາຍໃນເຂົ້າໃນການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມ. ແຜນງານນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ໜ່ວຍງານ ສປຊ ສາມາດສັງລວມຄວາມຊ່ຽວຊານ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຊ້ຳຊ້ອນດ້ານການຊ່ວຍເຫຼືອ ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ. ມັນຍັງຈະຊ່ວຍເລັ່ງລັດຄວາມຄືບໜ້າຕໍ່ ປພຍ 1 (ລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ), ປພຍ 2 (ລຶບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ), ປພຍ 16 (ມີສັນຕິພາບ, ຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະ ສະຖາບັນທີ່ເຂັ້ມແຂງ) ແລະ ປພຍ 17 (ເປັນຄູ່ຮ່ວມມືເພື່ອເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ). ແຜນງານດັ່ງກ່າວແມ່ນໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນດ້ານເງິນທຶນຈາກ ກອງທຶນຮ່ວມ ປພຍ ແລະ DFAT ຂອງ ອົດສະຕຣາລີ. ເລື່ອງລາວນີ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນໂດຍ ແຜນງານຮ່ວມ ສປຊ ດ້ານການປົກປ້ອງທາງສັງຄົມ ແລະ ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ.

1 of 3

ເລື່ອງ

21 ມີນາ 2022

“ຫຼາຍກ່ວາເລື່ອງຂອງກາເຟທີ່ເຮົາອາດຄຶດບໍ່ເຖິງ”

ຫົວພັນ, ສປປ ລາວ (ມີນາ, 2022) – ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ທ່ານນາງ ຊາຣາ ເຊເກນເນສ, ໄດ້ເດີນທາງໄປຢ້ຽມຢາມບັນດາຊຸມຊົນຜູ້ປູກກາເຟ ທີ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນໂດຍ ອົງການ ສປຊ ເພື່ອຕ້ານຢາເສບຕິດ ແລະ ອາຊະຍາກຳ (UNODC) ຢູ່ແຂວງຫົວພັນ. ໂຄງການດັ່ງກ່າວເນັ້ນໜັກໃສ່ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ທີ່ປະກອບມີຊາວກະສິກອນຈຳນວນ 383 ຄອບຄົວ, ຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໂຄງການນີ້ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດສົ່ງເສີມຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງໄດ້ດີຂຶ້ນ ແລະ ປູກກາເຟໄດ້ຍືນຍົງກວ່າເກົ່າ. ນອກຈາກໄດ້ຊື່ນຊົມທິວທັດຂອງພູຜາປ່າໄມ້ອັນສວຍງາມຂອງແຂວງຫົວພັນແລ້ວ, ຜູ້ປະສານງານ ພ້ອມດ້ວຍຄະນະຍັງໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຫຼາຍສິ່ງຫຼາຍຢ່າງນອກເໜືອຈາກກາເຟ ແລະ ໂຄງການຂອງ UNODC ທີ່ຫຼາຍຄົນອາດຄຶດບໍ່ເຖິງ. ການຕໍ່ຕ້ານການຜະລິດຝິ່ນ. ໃນວັນຈັນຕອນເຊົ້າ, ຜູ້ປະສານງານ ໄດ້ອອກເດີນທາງຮ່ວມກັບທີມງານຂອງ UNODC ເພື່ອຢ້ຽມຢາມບ້ານກະສິກຳຂອງ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາຂັບລົດປະມານ 1 ຊົ່ວໂມງຈາກໂຕເມືອງຊຳເໜືອທີ່ສວຍງາມ. ຜູ້ຄຸ້ມຄອງໂຄງການຂອງ UNODC, ທ່ານ Erlend Audunson Falch, ໄດ້ອະທິບາຍວ່າຊາວກະສິກອນທ້ອງຖິ່ນໄດ້ເຮັດການປູກຝິ່ນໃນພາກພື້ນນີ້ມາເປັນເວລາຫຼາຍຊົ່ວອາຍຸຄົນແລ້ວ. ໜຶ່ງໃນຈຸດປະສົງຫຼັກຂອງໂຄງການ ແລະ ເປົ້າໝາຍຕົ້ນຕໍຂອງສະຫະກອນດັ່ງກ່າວແມ່ນການສົ່ງເສີມໃຫ້ມີການປູກກາເປັນພືດເສດຖະກິດທົດແທນ. ການປູກ, ການເກັບກ່ຽວ ແລະ ການແປຮູບກາເຟໃນທ້ອງຖິ່ນຈະຊ່ວຍໃຫ້ຊາວກະສິກອນມີລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ຍຸຕິທຳ. ໃນລະຫວ່າງການໂອ້ລົມລາຍລະອຽດກ່ຽວກັບລາຍຮັບຢູ່ນັ້ນ, ທ່ານ ໄຊພອນ, ໜຶ່ງໃນຊາວກະສິກອນທ້ອງຖິ່ນ, ໄດ້ອະທິບາຍຢ່າງພາກພູມໃຈວ່າພວກເຂົາ, ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ໄດ້ຮ່ວມກັນປູກກາເຟມາແລ້ວປະມານ 400 ເຮັກຕ້າ ແລະ ໄດ້ສົ່ງອອກເມັດກາເຟໄປແລ້ວເກືອບ 20 ໂຕນໃນປີ 2021 ໃຫ້ແກ່ ບໍລິສັດ Malongo ຂອງປະເທດຝຣັ່ງ. ການສະໜັບສະໜຸນແຮງງານທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ການສະໜອງວຽກເຮັດງານທຳທີ່ມີຄຸນນະພາບ. ຢູ່ພື້ນທີ່ປູກກາເຟຂອງໂຄງການ, ຜູ້ປະສານງານ ແລະ ຄະນະຢ້ຽມຢາມໄດ້ມີໂອກາດຮູ້ຈັກກັບນັກກະເສດວິທະຍາຂອງ UNODC, ທ່ານນາງ ສົມພອນ ສິນໄຊປັນຍາ, ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສາມາດໃນການນຳພາຊາວກະສິກອນທ້ອງຖິ່ນກະກຽມການປູກ ແລະ ການເກັບກ່ຽວຜົນຜະລິດ, ດຳເນີນຂັ້ນຕອນການແປຮູບ ແລະ ປະຕິບັດເງື່ອນໄຂທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການເກັບຮັກສາເມັດກາເຟ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດຜະລິດເປັນສິນຄ້າທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງສຸດ ແລະ ໃຫ້ຄົບເງື່ອນໄຂການຄ້າຂາຍແບບຍຸຕິທຳ. ທ່ານນາງ ສົມພອນ ຈົບການສຶກສາໃນສາຂາກະເສດສາດຈາກ ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດລາວ ທີ່ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ໃນປີ 2016 ແລະ ໄດ້ເຂົ້າມາມີສ່ວນຮ່ວມສະໜັບສະໜຸນໂຄງການນັບຕັ້ງແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ. ຕາມການຊີ້ນຳດ້ານວິຊາການ ແລະ ວິຊາຊີບຂອງຜູ້ກ່ຽວ, ທີມງານຜະລິດກາເຟຂອງບ້ານ, ຫຼັງຈາກລ້າງ, ສັ່ງນຳໜັກ ແລະ ລົງທະບຽນຈຳນວນຜົນຜະລິດທີ່ໄດ້ຈາກທີ່ດິນປູກກາເຟໃນແຕ່ລະຕອນແລ້ວ, ຍັງໄດ້ມີການຄັດກອງເມັດກາເຟທີ່ເກັບກ່ຽວໄດ້ ໂດຍອີງຕາມບັນດາເງື່ອນໄຂດ້ານການຄັດກອງຄຸນນະພາບ, ທີ່ລວມມີການສຶກສາສີ, ຂະໜາດ, ແລະ ຄວາມໜາແໜ້ນຂອງແຕ່ລະເມັດກາເຟ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ກາເຟມີຄຸນນະພາບ ແລະ ມາດຕະຖານສູງຕາມທີ່ຕະຫຼາດ ເອີຣົບ ກຳນົດ. ມາຮອດປັດຈຸບັນ, ພາຍຫຼັງໄລຍະເວລາ 5 ປີຂອງການປູກກາເຟ, ການບຳລຸງຮັກສາຕົ້ນກາເຟໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່, ແລະ ການແປຮູບຂັ້ນຕົ້ນ ແລະ ຂັ້ນທີສອງແລ້ວ, ຄາດວ່າໃນຊ່ວງປີ 2021/22 ຈະສາມາດເກັບກ່ຽວເມັດກາເຟຂຽວ ເພື່ອສົ່ງອອກໄດ້ຫຼາຍວ່າ 40 ໂຕນ, ເຊິ່ງເພີ່ມຂຶ້ນເປັນສອງເທົ່າຈາກຈຳນວນທີ່ເກັບກ່ຽວໄດ້ໃນຊ່ວງປີ 2020/21. ສິ່ງນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນໂດຍກົງເຮັດໃຫ້ບັນດາຄອບຄົວຊາວກະສິກອນມີລາຍຮັບທີ່ສູງຂຶ້ນ ພ້ອມທັງຍັງສ້າງຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການລົງທຶນເພີ່ມຕື່ມເຂົ້າໃນສະຫະກອນດັ່ງກ່າວ. ໃນປັດຈຸບັນ,ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ປະກອບມີ 383 ຄອບຄົວຈາກ 12 ບ້ານໃນ 4 ເມືອງ ທີ່ຕັ້ງຢູ່ພາກຕາເວັນອອກວຽງເໜືອຂອງແຂວງຫົວພັນ, ໄດ້ວ່າຈ້າງພະນັກງານ 5 ຄົນ ແລະ ຍັງມີແຜນທີ່ຈະຮັບພະນັກງານທີ່ມີຄວາມສາມາດຕື່ມອີກໃນອະນາຄົດ. ການອານຸລັກຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ໃນລະຫວ່າງການຢ້ຽມຢາມ, ທີມງານ ສປຊ ໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າການຜະລິດທິ່ເປັນມິດຕໍ່ທຳມະຊາດແມ່ນຈຸດປະສົງຫຼັກຂອງສະຫະກອນ. ຊາວກະສິກອນແມ່ນໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳກ່ຽວກັບການກຳຈັດສັດຕູພືດ ແລະ ການເຮັດປຸ໋ຍແບບອິນຊີ, ແລະ ດຽວນີ້ແມ່ນພວມຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນປ່ຽນຜ່ານໄປສູ່ການຜະລິດກາເຟແບບອິນຊີຢ່າງເຕັມຮູບແບບ. ສະຫະກອນດັ່ງກ່າວມີເຈົ້າໜ້າປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມຂອງຕົນເອງ ຜູ້ທີ່ມີໜ້າທີ່ສືບຕໍ່ປັບປຸງພິມຂຽວດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມໃຫ້ແກ່ອົງການຈັດຕັ້ງໃນທົ່ວຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າ. ນອກຈາກນັ້ນ, ປູ໋ຍໝັກ ແລະ ເນື້ອກາເຟໄດ້ກາຍມາເປັນອົງປະກອບພື້ນຖານໃຫ້ ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ໃນການເຮັດປຸ໋ຍຊີວະພາບ, ເຊິ່ງຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອເລັ່ງການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງຕົ້ນກາເຟ; ຍັງມີການປູກພືດເສດຖະກິດອື່ນໆທີ່ມີຢູ່ໃນທ້ອງຖິ່ນ, ເຊັ່ນຕົ້ນໄມ້ໃຫ້ໝາກປະເພດຢືນຕົ້ນ ແລະ ລົ້້ມລຸກ, ແຊກໄປກັບຕົ້ນກາເຟ ເພື່ອສ້າງຄວາມອຸດົມສົມບູນເພີ່ມຕື່ມໃຫ້ກັບດິນ ແລະ ຊາວກະສິກອນຍັງໄດ້ຮັບປະກັນວ່າຈະບໍ່ມີສານເຄມີ ແລະ ສານພິດຈາກຢາປາບສັດຕູພືດຕົກຄ້າງໃນລະບົບນ້ຳຢ່າງແນ່ນອນ. ສະຫະກອນດັ່ງກ່າວ, ໃນປັດຈຸບັນ, ຍັງໄດ້ສະແຫວງຫາຊ່ອງທາງໃນການໄດ້ຮັບໃບຢັ້ງຢືນດ້ານການຜະລິດອິນຊີ ທີ່ຈະຊ່ວຍຍົກສູງສະຖານະໃຫ້ແກ່ຜົນຜະລິດຂອງຕົນ ເພື່ອໃຫ້ຕອບສະໜອງໄດ້ຕາມເງື່ອນໄຂຂອງຕະຫຼາດກາເຟລະດັບສູງຂອງ ເອີຣົບ. ການເສີມສ້າງຄວາມສາມັກຄີ ແລະ ການຍົກສູງບົດບາດໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ. ຫຼັງຈາກຮຽນຮູ້ຫຼາກຫຼາຍມຸມກ່ຽວກັບການປູກກາເຟແລ້ວ, ຄະນະຢ້ຽມຢາມກໍ່ໄດ້ເດີນທາງກັບເມືອງຊຳເໜືອ ເພື່ອພົບປະກັບຄະນະບໍລິຫານງານຂອງ ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ທີ່ຫ້ອງການປະຈຳທ້ອງຖິ່ນ. ຜູ້ບໍລິຫານ, ທ່ານ ຕີ ຢ້າງ, ໄດ້ອະທິບາຍກ່ຽວກັບການຂະຫຍາຍໂຕຂອງສະຫະກອນນັບຕັ້ງແຕ່ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 2019 ພ້ອມທັງແຜນການເສີມຂະຫຍາຍໃນອະນາຄົດ. ອົງປະກອບສຳຄັນຂອງໂຄງການນີ້ແມ່ນເພື່ອເສີມສ້າງຄວາມກົມກຽວກັນໃນຊຸມຊົນ ແລະ ຊຸກຍູ້ໃຫ້ເກີດການແບ່ງປັນຄວາມຮູ້. ໃນປັດຈຸບັນ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີພຽງແຕ່ 383 ຄອບຄົວ ທີ່ເປັນພາກສ່ວນຫຼັກຂອງສະຫະກອນ, ແຕ່ໃນລະຫວ່າງການຢ້ຽມຢາມນີ້ ກໍ່ໄດ້ມີການໂອ້ລົມກັບອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ປູກກາເຟອອກຕື່ມອີກ 400 ເຮັກຕ້າ, ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍສ້າງຜົນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ອີກ 400 ຄອບຄົວໃນເຂດບ້ານທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກສອກຫຼີກຕື່ມອີກ. ນອກຈາກນັ້ນ,ວັນໃໝ່ ຍັງຕ້ອງການເສີມສ້າງການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງແມ່ຍິງ. ສະຫະກອນດັ່ງກ່າວໄດ້ມີການສ້າງຕັ້ງເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງຂຶ້ນຮ່ວມກັບສະມາຊິກ 12 ທ່ານທີ່ຖືກຮັບເລືອກ. ເຄືອຂ່າຍດັ່ງກ່າວແນໃສ່ສະໜັບສະໜຸນໃຫ້ແມ່ຍິງເປັນຜູ້ນຳ ໂດຍຜ່ານການຝຶກອົບຮົມແບບເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບການປູກກາເຟເປັນສິນຄ້າ ແລະ ການຂາຍ. ໃນຕອນທ້າຍຂອງການນຳສະເໜີ, ຄະນະຢ້ຽມຢາມໄດ້ທົດລອງຊິມກາເຟທີ່ຜະລິດໂດຍ ວັນໃໝ່ ເຊິ່ງກໍ່ສາມາດສຳຜັດໄດ້ທັນທີເຖິງຄູນນະພາບຂອງເມັດກາເຟ ແລະ ຄວາມສຳເລັດໃນອະນາຄົດຂອງສະຫະກອນດັ່ງກ່າວ. ນອກນັ້ນ, ຄະນະຢ້ຽມຢາມຍັງໄດ້ເດີນທາງຂຶ້ນພູໄລຍະສັ້ນ ເພື່ອໄປຊົມພື້ນທີ່ທີ່ຈະສ້າງຫ້ອງການຫຼັງໃໝ່ທີ່ໃຫຍ່ກວ່າເກົ່າ, ໂຮງງານແປຮູບ ແລະ ສາງເກັບຮັກສາຜົນຜະລິດ ທີ່ຈະຖືກນຳໃຊ້ເປັນຫ້ອງວາງສະຜະລິດຕະພັນ ລວມທັງຮ້ານກາເຟນຳອີກ. ການເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດກັບລັດຖະບານທ້ອງຖິ່ນ. ຫຼັງຈາກພັກຜ່ອນເຕັມທີ່ແລ້ວ - ເຖິງແມ່ນວ່າຈະໄດ້ຊິມກາເຟໃນມື້ທີ່ຜ່ານມາກໍ່ຕາມ - ທ່ານນາງ ຊາຣາ ເຊເກນເນສ ແລະ ທີມງານຂອງ UNODC ກໍ່ໄດ້ເຂົ້າພົບປະກັບ ເຈົ້າແຂວງແຂວງຫົວພັນ, ພະນະທ່ານ ວັນໄຊ ແພງຊຸມມາ. ທ່ານເຈົ້າແຂວງໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງບັນຫາທີ່ສະທ້ອນໄວ້ໃນ ວາລະແຫ່ງຊາດ ກໍ່ຄືການປາບປາມຢາເສບຕິດ ທີ່ເປັນບຸລິມະສິດຂອງ ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ. ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງລັດຖະບານ, ແຂວງຫົວພັນໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນຢ່າງກວ້າງຂວາງຕໍ່ກັບໂຄງການດັ່ງກ່າວມາຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມຕົ້ນ ແລະ ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ກໍ່ໄດ້ຕັດສິນໃຈຈັດສັນທີ່ດິນເພີ່ມຕື່ມໃຫ້ແກ່ ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ເພື່ອໃຫ້ສະມາຊິກສາມາດສ້າງຫ້ອງການ ແລະ ໂຮງງານແປຮູບຂອງພວກເຂົາເອງ, ໂດຍຜ່ານການສະໜັບສະໜຸນຈາກໂຄງການ. ສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ສະຫະກອນສາມາດຄວບຄຸມຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າທັງໝົດໄປຈົນເຖິງຂັ້ນຕອນການສົ່ງອອກກາເຟໄດ້ຢ່າງເປັນອິດສະຫຼະ ແລະ ຍືນຍົງ. ຄວາມຍືນຍົງ ແລະ ຄວາມເປັນເຈົ້າການຂອງທ້ອງຖິ່ນ. ໄລຍະການສະໜັບສະໜຸນຂອງ UNODC, ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ໄດ້ຖືກຂະຫຍາຍອອກໄປຈົນເຖິງເດືອນທັນວາ 2023 ໂດຍອີງຕາມງົບປະມານທີ່ມີຢູ່, ເພື່ອແນໃສ່ສືບຕໍ່ສະໜັບສະໜຸນຄວາມພະຍາຍາມຂອງທ້ອງຖິ່ນໄປຈົນເຖິງຢ່າງໜ້ອຍປີ 2025. ໃນໄລຍະຍາວ, ຄາດໝາຍວ່າ ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ຈະສາມາດດຳເນີນການໄດ້ດ້ວຍຕົນເອງໃນທີ່ສຸດ. ການລົງນາມໃນຂໍ້ຕົກລົງຮ່ວມມືດ້ານການຄ້າໄລຍະຍາວຮ່ວມກັບ ບໍລິສັດຜະລິດກາເຟ Malongo ຂອງປະເທດຝຣັ່ງ ໃນເດືອນເມສາປີທີ່ຜ່ານມາ ແມ່ນຖືເປັນບາດກ້າວສຳຄັນໄປສູ່ການມີອິດສະຫຼະພາບດ້ານການເງິນ. ຍັງໄດ້ມີການນຳສະເໜີອີກຫຼາກຫຼາຍແນວຄິດກ່ຽວກັບຄວາມຍືນຍົງໃນໄລຍະຍາວ ພາຍໃຕ້ສະພາບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ. ນອກນັ້ນກໍ່ໄດ້ມີການຈັດກອງປະຊຸມວ່າດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວ, ການຫຼຸດຜ່ອນ ແລະ ການປັບໂຕຕໍ່ສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ເພື່ອປຶກສາຫາລືກັນດ້ານການຮັບປະກັນການຂະຫຍາຍທີ່ດິນປູກກາເຟໃນແຂວງໃຫ້ໄດ້ຢ່າງສວຍງາມ. ຈົນກວ່າແຜນການນີ້ຈະສຳເລັດ, ທີມງານທີ່ຫ້າວຫັນຂອງ UNODC ຈະຍັງຄົງສືບຕໍ່ມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງສະໜິດແໜ້ນກັບສະຫະກອນດັ່ງກ່າວ. ຜູ້ປະສານງານ ແລະ ຄະນະຢ້ຽມຢາມໄດ້ເດີນທາງກັບສູ່ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ພ້ອມດ້ວຍຄວາມປະທັບໃຈອັນໃໝ່ກ່ຽວກັບໂຄງການ ແລະ ມຸມມອງອື່ນໆ ທີ່ລວມໄປເຖິງການປາບປາມຢາເສບຕິດ ເຊິ່ງເປັນວຽກງານຕົ້ນຕໍທີ່ຊ່ວຍສະໜັບສະໜຸນຂໍ້ລິເລີ່ມດ້ານການພັດທະນາທາງເລືອກໃຫ້ແກ່ຊຸມຊົນ, ເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ຕະຫຼາດແຮງງານ, ການຄ້າ ແລະ ຕ່ອງໂສ້ມຸນຄ່າ, ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ການຍົກສູງບົດບາດໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ ເຊິ່ງເປັນວຽກງານແກນກາງຂອງສະຫະກອນໃນຊຸມຊົມ ທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມສາມັກຄີ ແລະ ຄວາມກົມກຽວກັນໃນສັງຄົມ, ແລະ ການວ່າຈ້າງແຮງງານທີ່ມີທັກສະຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ: ບັນຊີ, ຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ການຕະຫຼາດ, ການຄຸ້ມຄອງ, ການຂົນສົ່ງ ແລະ ໂລຊີສຕິກ, ແລະ ອື່ນໆ. ຄວາມມຸ້ງໝັ້ນຂອງທີມງານ UNODC, ພະນັກງານຂອງ ສະຫະກອນວັນໃໝ່ ແລະ ຄອບຄົວຊາວກະສິກອນໄດ້ກາຍມາເປັນແຮງບັນດານໃຈ ແລະ ໂຕຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ແກ່ຂໍ້ລິເລີ່ມອື່ນໆໃນ ສປປ ລາວ.

1 of 5

ເລື່ອງ

13 ທັນວາ 2021

ການກຳຈັດຂີ້ເຫຍື້ອທາງການແພດຢ່າງປອດໄພ ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ເປັນການຖີ້ມທົ່ວໄປ

ດ້ວຍການລະບາດຂອງພະຍາດ ໂຄວິດ 19 ທີ່ຖືກແຜ່ຂະຫຍາຍອອກເປັນວົງກວ້າງ, ການຖີ້ມຂີ້ເຫຍື້ອທາງການແພດ ຈຶ່ງກາຍເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນ ແລະ ຄວນເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດ. ທຸກໆໂຮງໝໍພາກສະໜາມ ແລະ ສະຖານທີ່ຈຳກັດບໍລິເວນ ໃນຂັ້ນສູນກາງ ແມ່ນໄດ້ສ້າງ ຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ເປັນພາຫະນຳເຊື້ອຕິດຕໍ່ ທີ່ເພີ່ມຂື້ນ ໃນຊ່ວງໄລຍະເວລາການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດດັ່ງກ່າວ. ສູນກິລາຫລາຍໆແຫ່ງ, ສະໜາມກິລາ, ໂຮງຮຽນ ແລະ ຫໍພັກຕ່າງໆແມ່ນໄດ້ຖືກປ່ຽນ ແລະ ນຳໃຊ້ເປັນ ສູນສຳຫລັບການແຍກປ່ຽວ ແລະ ຈຳກັດບໍລິເວນ ໃຫ້ກັບບຸກຄົນທີ່ຕິດເຊື້ອທີ່ມີຈຳນວນເພີ່ມສູງຂື້ນເລື້ອຍໆ. ຂີ້ເຫຍື້ອທົ່ວໄປ ແລະ ຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ຕິດເຊື້ອທີ່ເກີດຂື້ນຈາກສູນຈຳກັດບໍລິເວນ ທີ່ນັບມື້ນັບຫຼາຍຂື້ນ ຍ້ອນເຫດຜົນເຫຼົ່ານີ້ ຈຳເປັນຈະຕ້ອງໄດ້ມີການສ້າງຄວາມສາມາດໃນການກຳຈັດ ແລະ ຈັດການຕໍ່ກັບບັນດາຂີ້ເຫຍື້ອດັ່ງກ່າວ ທ່ານ ນ ດຣ ບົວຄຳ ຕຸນາລົມ ຮອງຫົວໜ້າພະແນກ ຄຸ້ມຄອງການອານະໄມ, ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ແມ່ນໄດ້ຕິດຕາມວຽກງານການສົ່ງເສີມສຸຂະອະນາໄມ, ການບຳບັດນ້ຳເສຍ ແລະ ຂີ້ເຫຍື້ອມາເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 30 ປີ. ໜ້າວຽກ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຫຼັກຂອງເພີ່ນແມ່ນລວມມີ ການຄຸ້ມຄອງອານະໄມ ໃນສະພາບແວດລ້ອມ, ນ້ຳສະອາດ, ສຸຂາພິບານ ແລະ ສຸຂະອານະໄມ, ການຈັດການຂີ້ເຫຍື້ອທາງການແພດ ແລະ ການປະເມີນຜົນກະທົບຕໍ່ສຸຂະພາບ ທີ່ເປັນຜົນກະທົບອ້ອມຮອບຈາກກີດຈະກຳການກໍ່ສ້າງຂະໜາດໃຫຍ່ ເຊັ່ນ: ການຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ ລວມທັງ ສຸຂະພາບຂອງແຮງງານທີ່ເຮັດວຽກໃນໂຮງງານຕ່າງໆໃນທຸກແຂວງ ທົ່ວປະເທດ. ດ້ວຍປະສົບການທີ່ໄດ້ສະສົມມາຫຼາຍປີ, ທ່ານ.ນ ດຣ ບົວຄຳ ເອງກໍເຄີຍໄດ້ຈັດງານຝຶກອົບຮົມຕ່າງໆ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໃນຫົວຂໍ້ກ່ຽວກັບການບຳບັດນ້ຳເສຍ ແລະ ການຈັດການກັບຂີ້ຫຍື້ອທົ່ວໄປ ໃນທົ່ວປະເທດ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ດຣ ບົວຄຳ ໄດ້ຮຽນຈົບຈາກສາຂາການແພດທົ່ວໄປ ແລະ ບໍ່ເຄີຍໄດ້ເຮັດການຝຶກອົບຮົມລົງເລິກວິຊາສະເພາະໃນວຽກງານດັ່ງກ່າວມາກ່ອນກໍ່ຕາມ ແຕ່ກໍ່ໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມຊ່ວຍໃນວຽກງານດັ່ງກ່າວ ເມື່ອຄັ້ງທີ່ລາວໄດ້ເຂົ້າເຮັດວຽກໃນກະຊວງ. ເຊິ່ງເພີ່ນໄດ້ຮຽນຮູ້ເຖິງໜ້າວຽກທີ່ໄດ້ຮັບຜິດຊອບ, ໄດ້ມີໂອກາດຮັບການຝຶກອົບຮົມໃນວຽກງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງທັງໃນທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ສາກົນ ເພື່ອພັດທະນາທັກສະໃນອາຊີບຂອງຕົນໃຫ້ດີຂື້ນ. ທ່ານ.ນ ດຣ ບົວຄຳ ຍັງສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນວ່າ “ລະບົບການເກັບຂີ້ເຫຍື້ອ, ການບຳບັດ, ການຂົນສົ່ງ ແລະ ການກຳຈັດຂີ້ເຫຍື້ອ ແມ່ນຍັງມີຄວາມສາມາດທີ່ຈຳກັດ. ບໍລິສັດທີ່ຮັບຜີດຊອບວຽກງານການເກັບຂີ້ຫຍື້ອຕ້ອງຮັບປະກັນວ່າ ມີການນຳໃຊ້ຊຸດ-ອຸປະກອນໃນການປ້ອງກັນໂຄວິດທີ່ເໝາະສົມ, ມີມາດຕະການໃນການປ້ອງກັນໂຄວິດ ທີ່ເຄັ່ງຄັດ ແລະ ຈຳເປັນຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ່ມຖ້ຽວໃນການເກັບຂີ້ເຫຍື້ອໃຫ້ຫຼາຍຂື້ນໃນແຕ່ລະອາທິດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ບໍລິສັດຕ້ອງໄດ້ມີການເຊັນຮັບຮູ້ຂໍ້ກຳນົດ ແລະ ສັນຍາຕ່າງໆ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ມີການຮັບປະກັນຕາມມາດຕະການຄວາມປອດໄພ ຕໍ່ກັບການດຳເນີນການບໍລິການດັ່ງກ່າວ” ທ່ານ ຍັງເພີ່ມຕື່ມອີກວ່າ ທັງຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ເປັນຂອງແຂງ ແລະ ຂອງແຫຼວແມ່ນຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການບຳບັດ ແລະ ກຳຈັດຢ່າງປອດໄພ ໃນທັນທີ ໃນບາງສະຖານທີ່ທີ່ເປັນສູນຈຳກັດບໍລິເວນ ແລະ ແຍກປ່ຽວ. “ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດປ່ອຍໃຫ້ຂີ້ເຫຍື້ອປິວອອກມານອກ ສູ່ສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ ໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ຜ່ານລະບົບການຈັດການທີ່ເໝາະສົມໃດໆເທື່ອ” ກ່າວໂດຍ ທ່ານ. ນ ດຣ ບົວຄຳ ຕໍ່ກັບຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ເປັນຂອງແຂງ, ອົງການອະນາໄມໂລກ ໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນທາງດ້ານວິຊາການ ໃນການພັດທະນາຄູ່ມືແນະນຳ, ອຸປະກອນການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ອຸປະກອນອົບຄວາມຮ້ອນເພື່ອຂ້າເຊື້ອຂອງຂີ້ເຫຍື້ອດັ່ງກ່າວ ກ່ອນເຂົ້າສູ່ຂະບວນການກຳຈັດຕໍ່ໄປ. ຄວາມສາມາດໃນການບັນຈຸສະເລ່ຍແມ່ນ 50-80 ກິໂລກຣາມ. ໃນສະພາບປົກກະຕິແລ້ວ ການໃຊ້ເຄື່ອງອົບຄວາມຮ້ອນເພື່ອຂ້າເຊື້ອແມ່ນມີພຽງ 1 ຫຼື 2 ຄັ້ງ ແຕ່ໃນໄລຍະການຮັບມືຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ດ້ວຍຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ເພີ່ມຂື້ນ ເຮັດໃຫ້ຕ້ອງໃຊ້ເຄື່ອງອົບຄວາມຮ້ອນດັ່ງກ່າວເພີ່ມເປັນ 2 ຫຼື 3 ຄັ້ງຕໍ່ 1 ມື້ ບໍ່ມີພຽງຈຳນວນຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ຫຼາຍຂື້ນ ແຕ່ປະເພດຂອງຂີ້ເຫຍື້ອກໍຫຼາຍຂື້ນເຊັ່ນກັນ ໂດຍສະເພາະປະເພດຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ໃຊ້ພຽງຄັ້ງດຽວ, ດ້ວຍຫຼາຍໆເຫດຜົນທາງສຸຂະລັກສະນະ, ຫຼາຍໆສູນຈຳກັດບໍລິເວນ ແມ່ນມັກໃຊ້ກ່ອງໂຟມ ເພື່ອສົ່ງອາຫານໃຫ້ກັບຜູ້ປ່ວຍແຕ່ລະຄົນ. ບັນດາຜະລິດຕະພັນທີ່ໃຊ້ພຽງຄັ້ງດຽວເຫຼົ່ານັ້ນ ລວມທັງຕຸກນ້ຳປລາສຕິກ ໄດ້ເພີ່ມຂື້ນໃນຊ່ວງການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ແລະ ຍັງພົບພໍ້ກັບຫຼາຍໆຄວາມທ້າທາຍ ໃນການກຳຈັດບັນດາສິ່ງຂອງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຢ່າງປອດໄພ ໂດຍບໍ່ສ້າງມົນລະພິດຕໍ່ກັບສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ກັບສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ ບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ ເປັນພຽງສ່ວນນ້ອຍໆຂອງລັດຖະບານ ແລະ ຄູ່ຮ່ວມມືພັດທະນາ ທີ່ກຳລັງຮັບມືຢູ່ ເທົ່ານັ້ນ ຕໍ່ກັບຄວາມຕ້ອງການຊົມໃຊ້ຜະລິດຕະພັນທີ່ກາຍເປັນຂີ້ເຫຍື້ອທາງການແພດເພີ່ມຂື້ນ. ດ້ວຍການທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງ ສປ ຈີນ ທີ່ໄດ້ພັດທະນາ ແນວທາງໃນການຮັບມືກັບການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ໃນພາກພື້ນອາຊີ ແລະ ປາຊີຟິກ, ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາເອງ ກໍຈະໃຫ້ການສະໜັບສຸໜຸນທາງດ້ານວິຊາການໃຫ້ກັບ ສປປ ລາວ ເພື່ອປັບປຸງລະບົບການບຳບັດຂີ້ເຫຍື້ອທາງການແພດຈາກ ບັນດາໂຮງໝໍ, ສະໜັບສະໜຸນໃຫ້ຄວາມຮູ້ດ້ານການແພດສ່ວນບຸກຄົນ, ກຸ່ມຄົນທີ່ດ້ອຍໂອກາດ ແລະ ພາກສ່ວນອື່ນໆທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອສົ່ງເສີມພັດທະນາຄວາມສາມາດຂອງພວກເຂົາໃນການຮັບມືຕໍ່ກັບການພະຍາດລະບາດດັ່ງກ່າວ. ໃນຖານະທີ່ເປັນປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ, ສປ ຈີນແມ່ນຜູ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ເປັນຜູ້ເຄື່ອນໄຫວທີ່ຕັ້ງໜ້າ ແລະ ເປັນຜູ້ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນໃນໂຄງການຮ່ວມມືການຊ່ວຍເຫຼືອປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາ (South-South Cooperation). ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາ ມີຄວາມຮູ້ສຶກພາກພູມໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ ທີ່ໄດ້ກາຍເປັນຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາ ຮ່ວມທັງ ສປ ຈີນ ແລະ ສປປ ລາວ ໃນການສະໜັບສະໜຸນ ເພື່ອ ພັດທະນາລະບົບການຈັດການຂີ້ເຫຍື້ອໃຫ້ດີຂື້ນ. ໂຄງການສະໜັບສະໜຸນທີ່ກ່າວໄວ້ໃນຂ້າງເທິງແມ່ນ ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາ (South-South Cooperation), ເພື່ອສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃນການກຽມພ້ອມ ແລະ ຄວາມອາດສາມາດໃນການຕອບຮັບ ໃນລະດັບເຂດອາຊີປາຊີຟິກ. ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາ ຮ່ວມກັບ ອົງການອະນາໄມໂລກປະຈຳ ສປປ ລາວ, ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ ແລະ ວັດທະນະທຳ ແລະ ບັນດາຄູ່ຮ່ວມມືຂອງ ສປ ຈີນ ແມ່ນໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນ, ແບ່ງປັນຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ການສື່ສານ ເພື່ອການປ້ອງກັນຕ້ານການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ແລະ ການຮັບຂອງກຸ່ມຄົນທີ່ທຸກຍາກ ແລະ ດ້ອຍໂອກາດ ເພື່ອຮັບປະກັນວ່າ ພວກເຮົາທຸກໆຄົນ ພ້ອມກັນກ້າວໄປ ແລະ ສາມາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງເທົ່າທຽມຈາກການໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອດັ່ງກ່າວ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາປອດໄພ ແລະ ມີສຸຂະພາບທີ່ດີ.

1 of 5

ເລື່ອງ

25 ມິຖຸນາ 2021

ຊາວກະສິກອນຢູ່ ແຂວງຫົວພັນ ປັບປ່ຽນຊີວິດດ້ວຍການປູກກາເຟ

ສະຫະກອນກາເຟວັນໃໝ່ ແມ່ນຊຸມຊົນຂອງຄອບຄົວຕ່າງໆຢູ່ ແຂວງຫົວພັນ ທາງພາກເໜືອຂອງ ລາວ, ທີ່ມາໂຮມໂຕກັນ ເພື່ອປູກກາເຟ ເພື່ອປະລະອະດີດທີ່ເປັນບັນຫາໄວ້ທາງຫຼັງ. ວັນໃໝ່ ແມ່ນຄຳສັບໃນພາສາລາວທີ່ມີຄວາມໝາຍຕາມໂຕຂອງມັນເລີຍ. ດ້ວຍການສະໜັບສະໜຸນຈາກ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອຕ້ານຢາເສບຕິດ ແລະ ອາຊະຍາກຳ (UNODC) ແລະ ຄະນະກຳມະການແຫ່ງຊາດລາວ ເພື່ອກວດກາ ແລະ ຄວບຄຸມຢາເສບຕິດ (LCDC), ຊາວກະສິກອນ ວັນໃໝ່ 383 ຄົນຈຶ່ງໄດ້ລິເລີ່ມຫັນປ່ຽນໄປສູ່ການປູກກາເຟໃນຊ່ວງທ້າຍປີ 2016. ນັບແຕ່ນັ້ນມາ, ພວກເຂົາກໍ່ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຫຼາຍດ້ານ. ດ້ວຍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານ ແລະ ນັກກະເສດສາດວິທະຍາຂອງ UNODC, ຊາວກະສິກອນຈຶ່ງສາມາດປູກກາເຟໃນພື້ນທີ່ປະມານ 400 ເຮັກຕ້າ ແລະ ສ້າງຕັ້ງສະຫະກອນຂອງຕົນຂຶ້ນ ເພື່ອດຳເນີນການແປຮູບ ແລະ ຂາຍຜະລິດຕະພັນກາເຟດ້ວຍຕົນເອງ ໃຫ້ແກ່ຕະຫຼາດລະດັບສູງໃນໂລກ. ພາຍໃຕ້ໂຄງການພັດທະນາທາງເລືອກຂອງ UNODC, ສູນແຍກເມັດກາເຟຈຶ່ງໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນ 12 ຊຸມຊົນທີ່ປູກກາເຟ. ການກໍ່ສ້າງສາງ, ໂຮງບົດກາເຟ ແລະ ຫ້ອງການໃຫ້ແກ່ສະຫະກອນ - ເພື່ອໃຊ້ໄວ້ເປັນຮ້ານກາເຟຂອງຕົນເອງນຳ - ມີແຜນຈະເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 2021. ວັນທີ 6 ເມສາ 2021 ຖືເປັນບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນຂອງກຸ່ມກະສິກອນ ວັນໃໝ່. ໄດ້ມີການລົງນາມໃນສັນຍາຮ່ວມມືໄລຍະ 5 ປີຮ່ວມກັບ ບໍລິສັດຜະລິດກາເຟມາລົງໂກ ຈາກ ຝຣັ່ງ. ຄາດວ່າປະລິມານສົ່ງອອກກາເຟຈະເພີ່ມຂຶ້ນໃນຕະຫຼອດ 5 ປີ, ຈາກ 20 ໂຕນໃນປີ 2021 ເປັນ 200 ໂຕນໃນປີ 2025. "ພວກເຮົາຈະປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງກາເຟຂອງພວກເຮົາ, ກໍ່ຄືຜະລິດກາເຟອິນຊີທີ່ປອດສານເຄມີອັນຕະລາຍ, ຍ້ອນພວກເຮົາຄິດວ່ານີ້ແມ່ນວິທີໃນການສ້າງມູນຄ່າເພີ່ມໃຫ້ແກ່ສິນຄ້າ ແລະ ທັງຍັງເປັນການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມນຳອີກ,“ ທ່ານ ສະໄຫວທອງ ຄູນສະຫວັນ, ປະທານສະຫະກອນວັນໃໝ່, ກ່າວ. “ພວກເຮົາເຊື່ອວ່າໂຄງການນີ້ຈະຊ່ວຍຊາວບ້ານໃນພື້ນທີ່ຕ່າງໆ, ໂດຍສະເພາະໃນບັນດາກຸ່ມບ້ານເປົ້າໝາຍທີ່ນອນຢູ່ໃນ 4 ເມືອງຂອງ ແຂວງຫົວພັນ, ໃຫ້ມີຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ດີຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ.” ໂດຍໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກໂຄງການ, ວັນໃໝ່ ຈຶ່ງໄດ້ສ້າງຕັ້ງເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງຂຶ້ນ ແລະ ຄັດເລືອກເອົາສະມາຊິກ 12 ຄົນເຂົ້າໃນເຄືອຂ່າຍດັ່ງກ່າວ. ດ້ວຍຈຸດປະສົງໃນການສ້າງກຸ່ມນຳພາທີ່ເປັນແມ່ຍິງ, ໂຄງການນີ້ຈຶ່ງໄດ້ສະໜອງການຝຶກອົບຮົມແບບເລິກເຊິ່ງໃຫ້ແກ່ກຸ່ມດັ່ງກ່າວກ່ຽວກັບທຸລະກິດກາເຟ. ພາຍໃຕ້ການເປັນສະມາຊິກຂອງເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງ ແລະ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ທ່ານນາງ ເຊຍທໍ ເຢຍລາວ ຮູ້ສືກດີໃຈທີ່ສາມາດເຂົ້າຮ່ວມໃນໂຄງການຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມຕົ້ນ. ລາວເຊື່ອວ່າໂຄງການນີ້ຈະສາມາດຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງລາວ ແລະ ຄອບຄົວອື່ນໆໃນກຸ່ມບ້ານເປົ້າໝາຍ ໃຫ້ສາມາດຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກໄດ້. “ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຫາເງິນ ເພື່ອສົ່ງລູກໄປໂຮງຮຽນ ແລະ ໄວ້ຊື້ສິ່ງຂອງຈຳເປັນຢູ່ຕະຫຼາດ. ກ່ອນມີໂຄງການນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ມີເງິນພໍທີ່ຈະເດີນທາງອອກຈາກແຂວງບ້ານເກີດເລີຍ. ໃນປັດຈຸບັນ, ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເດີນທາງໄປແຂວງຕ່າງໆໄດ້ແລ້ວ. ແລະ ໃນມື້ໜຶ່ງ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າຈະຫາເງິນໄດ້ພຽງພໍ ເພື່ອເດີນທາງໄປຕ່າງປະເທດ.” ລາວຍັງກ່າວຕື່ມອີກວ່າ: “ແຕ່ໃນຖານະແມ່ຍິງ, ພວກເຮົາກໍ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຢູ່. ແມ່ຍິງຫຼາຍຄົນໃນບ້ານຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດເວົ້າພາສາລາວໄດ້ຢ່າງຫຼ່ຽນໄຫຼ. ນີ້ຈຶ່ງເປັນສາເຫດຂອງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການສື່ສານ ແລະ ໄດ້ຮັບຂໍ້ມູນທັງໝົດກ່ຽວກັບໂຄງການ.” ທ່ານນາງ ແສງວິດາ ແສງມະນີວົງ, ຈາກ ບ້ານນາອໍ, ຜູ້ນຳເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງຂອງ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ພົບວ່າໂຄງການນີ້ມີປະໂຫຍດຫຼາຍສຳລັບທັງຕົນເອງ ແລະ ແມ່ຍິງຄົນອື່ນໆ ຍ້ອນວ່າດຽວນີ້ບໍ່ມີການປູກຝິ່ນອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ. ລາວເຊື່ອໝັ້ນວ່າ: “ພວກເຮົາສາມາດສ້າງລາຍຮັບໂດຍບໍ່ຕ້ອງປູກຝິ່ນໄດ້. ຕ້ອງຂອບໃຈໂຄງການນີ້, ດຽວນີ້ພວກເຮົາມີລາຍຮັບທີ່ສູງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າແລ້ວ. ພວກເຮົາສາມາດຊື້ຢາ ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ພາຍໃນຄົວເຮືອນໄດ້.” ບັນດາສະມາຊິກເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງຈາກ 12 ບ້ານຍັງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກອົບຮົມທົດສອບລົດຊາດກາເຟ ແລະ ຍົກສູງບົດບາດຍິງ-ຊາຍ ແລະ ພວກເຂົາຫວັງວ່າຈະມີໂອກາດໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກອົບຮົມອື່ນໆອີກໃນອະນາຄົດ. ເຄືອຂ່າຍແມ່ຍິງຍັງໄດ້ສ້າງຕັ້ງກຸ່ມໄວ້ເພື່ອແລກປ່ຽນຄວາມຮູ້ລະຫວ່າງກັນເອງ. ທ່ານນາງ ແສງວິດາ ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ພຽງແຕ່ໂອ້ລົມກັນກ່ຽວກັບການປູກກາເຟເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງປຶກສາ ແລະ ແລກປ່ຽນກັນກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ຕ່າງໆທີ່ຕິດພັນກັບການດຳລົງຊີວີດ. ຮູ້ສືກວ່າພວກເຮົາມີຄວາມສາມັກຄີຍິ່ງຂຶ້ນ ໂດຍຜ່ານກິດຈະກຳເຫຼົ່ານີ້.” ໂຄງການທີ່ນຳພາໂດຍ UNODC ນີ້ແມ່ນໄດ້ຖືກຂະຫຍາຍອອກໄປຮອດເດືອນທັນວາ 2023 ໂດຍອີງຕາມງົບປະມານທີ່ມີ, ເຊິ່ງມີຈຸດປະສົງທີ່ຈະສືບຕໍ່ສະໜັບສະໜຸນຄວາມພະຍາຍາມຂອງທ້ອງຖິ່ນໄປຈົນຮອດຢ່າງໜ້ອຍປີ 2025. ໃນຮອບວຽນຂອງໂຄງການທີ່ຈະມາເຖິງນີ້, UNODC ຈະສືບຕໍ່ສ້າງທັກສະການຄຸ້ມຄອງໃຫ້ແກ່ ສະຫະກອນວັນໃໝ່, ໂດຍອີງຕາມພື້ນຖານດ້ານປະຊາທິປະໄຕທີ່ເຂັ້ມແຂງ ທີ່ແນໃສ່ສົ່ງເສີມບົດບາດໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ. ໂຄງການດັ່ງກ່າວຍັງແນໃສ່ເພີ່ມທະວີພື້ນທີ່ປູກກາເຟໃຫ້ໄດ້ 2 ເທົ່າໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ, ໂດຍມີເປົ້າໝາຍຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດເພີ່ມຕື່ມໃນບັນດາຊຸມຊົມທີ່ຕ້ອງການຢຸດເຊົາການປູກຝິ່ນ, ໃນຂະນະດຽວກັນກໍ່ສ້າງສະຫະກອນທີ່ມີຄວາມຍືນຍົງ ແລະ ທົນທານດ້ານການເງິນ. ໂຄງການນີ້ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນດ້ານການເງິນຈາກ ລັດຖະບານລຸກຊຳບວກ, ສ. ອາເມລິກາ, ເຢຍລະມັນ, ແລະ ຍີ່ປຸ່ນ.

1 of 5

ເລື່ອງ

23 ມິຖຸນາ 2021

ຮັບປະກັນການມີຊີວິດຂັ້ນເລີ່ມຕົ້ນທີ່ດີຂອງເດັກ: ການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກໃນ ສປປ ລາວ

ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ໂຄງການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກ - ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ການອຸດໜູນເງີນສົດໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງຖືພາ ແລະ ເດັກເກີດໃໝ່ ໂດຍເສື່ອມສານກັບການບໍລິການຝາກທ້ອງ, ກວດຫຼັງເກີດ ແລະ ສະໜັບສະໜູນການຂຶ້ນທະບຽນການເກີດຂອງເດັກ. ມ ການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກໄດ້ເປີດຕົວຂຶ້ນຢ່າງເປັນທາງການ ໃນເດືອນມິຖຸນາ ປີ 2021, ເຊິ່ງເປັນສ່ວນໜື່ງຂອງໂຄງການຮ່ວມມື ຂອງອົງການເຄືອຂ່າຍ ສະຫະປະຊາຊາດ ທີ່ມີຊື່ວ່າ “ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມຂັ້ນພື້ນຖານໃນ ສປປ ລາວ”. ມາຮອດປະຈຸບັນ, ມີແມ່ຍິງຖືພາ ແລະ ເດັກຕ່ຳກ່ວາ 6 ເດືອນປະມານ 700 ຄົນໄດ້ຮັບການລົງທະບຽນເຂົ້າລະບົບເພື່ອຮັບອຸດໜູນ ແລະ ຍັງສືບຕໍ່ລົງທະບຽນຜູ້ໄດ້ຮັບສິດ ຢ່າງໜ້ອຍ 700 ຄົນເພີ່ມອີກ. ໂຄງການດັ່ງກ່າວເປັນໂຄງການທົດລອງ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢູ່ໃນ 3 ເມືອງເປົ້າໝາຍ ເຊັ່ນ ເມືອງສະໜາມໄຊ ແລະ ເມືອງພູວົງ, ແຂວງອັດຕະປື ແລະ ເມືອງນອງ ຂອງແຂວງສະຫວັນນະເຂດ. ບົດຮຽນທີ່ຖອດຖອນໄດ້ຈາກການທົດລອງນີ້ ຈະຖືກໄປນຳໃຊ້ໃນການຂະຫຍາຍການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກໃນເມືອງອື່ນໆຂອງປະເທດໃນໄລຍະຕໍ່ໄປ. "ຍ້ອນສະພາບການລະບາດຂອງໂຄວິດ - 19, ຈິ່ງເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ພວກເຮົາໄດ້ເລີ່ມຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການປົກປ້ອງສັງຄົມແບບຜ່ານທາງໄກ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການລົງທະບຽນກຸ່ມເປົ້າໝາຍ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມພະນັກງານ. ອັນນີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກນີ້ກາຍເປັນນະວັດຕະກຳອັນໃໝ່ຂອງພວກເຮົາ." Beate Dastel, ຮັກສາການ ຫົວໜ້າອົງການ UNICEF ປະຈຳ ສປປ ລາວ ໂຄງການໄດ້ປັບໃຊ້ວິທິການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕ່າງໆໄປຕາມສະພາບເສດຖະກິດສັງຄົມຂອງປະເທດ ແລະ ສະພາບການແຜ່ລະບາດຂອງໄຂ້ຫວັດໃຫຍ່ສາຍພັນໃໝ່. ລະດັບການເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງການເງີນໃນ ສປປ ລາວແມ່ນຍັງຕ່ຳຫຼາຍ ເຊິ່ງເຫັນວ່າປະຊາຊາຊົນໃນເຂດຊົນນະບົົດສ່ວນໜ້ອຍເທົ່ານັ້ນທີ່ມີບັນຊີທະນາຄານ ເພາະລະບົບຕາໜ່າງທະນາຄານຍັງບໍ່ທັນຂະຫຍາຍໄປສູ່ຊົນນະບົດໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ. ການຈ່າຍອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກໃນຄັ້ງນີ້ແມ່ນນຳໃຊ້ລະບົບການເງີນແບບດີຈີຕອນ ເຊັ່ນ "U-Money" ທີ່ຈ່າຍຜ່ານເລກໝາຍໂທລະສັບທີ່ລົງທະບຽນຂອງຜູ້ໄດ້ຮັບສິດ. ບໍລິສັດທີ່ຮັບຜິດຊອບຈ່າຍອຸດໜູນນີ້ຈະເດີນທາງໄປຫາຜູ້ໄດ້ຮັບສິດທີ່ບໍ່ມີເລກໝາຍໂທລະສັບໃນຂັ້ນບ້ານເພື່ອຈ່າຍເງີນອຸດໜູນ. ກົນໄກການຈ່າຍເງີນໃນຮູບແບບດີຈີຕອນນີ້ ເປັນທີ່ນ່າສົນໃຈຫຼາຍໃນຍຸກປະຈຸບັນ ແລະ ບົດຮຽນນີ້ຈະຖືກນຳໄປໃຊ້ໃນການຈ່າຍອຸດໜູນສະຫວັດດີການສັງຄົມ ແລະ ປະກັນສັງຄົມອື່ນໆອີກ. ໂຄງການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກໄດ້ນຳໃຊ້ຫຼາຍຮູບແບບໃນການສ້າງຕັ້ງລະບົບ ແລະ ການສື່ສານໄປສູ່ຊຸມຊົນເປົ້າໝາຍ. ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມພາຍໃນປະເທດແມ່ນຍັງບໍ່ທັນເຂັ້ມແຂງເທື່ອ. ຕາມທຳມະດາແລ້ວ, ກ່ອນຈະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການຈ່າຍອຸດໜູນນັ້ນ ຕ້ອງມີລະບົບ ແລະ ໂຄງລ່າງພື້ນຖານດ້ານການປົກປ້ອງສັງຄົມແລ້ວ. ອົງການ ຢູນີເຊັບ ກຳລັງສະໜັບສະໜູນ ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການຮ່ວມກັບອຳນາດການປົກຄອງຂັ້ນບ້ານ, ເມືອງ ແລະ ຂະແໜງສາທາລະນະສຸກໃນບັນດາເມືອງທີ່ທົດລອງຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການນີ້. ຍ້ອນແນວນີ້ ໜື່ງໃນອົງປະກອບຂອງການທົດລອງໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກ ຈິ່ງເປັນອົງປະກອບດ້ານການສື່ສານເພື່ອປ່ຽນແປງພືດຕິກຳ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນປ່ຽນແປງແນວຄວາມຄິດ ແລະ ການກະທຳແບບດັ່ງເດີມ ໂດຍຫັນສູ່ການນຳໃຊ້ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ອັດຕາຄວາມທຸກຍາກໃນ ສປປ ລາວ ແມ່ນຍັງຢູ່ໃນລະດັບສູງຫຼາຍ, ສະນັ້ນ ໂຄງການໃຫ້ອຸດໜູນແມ່ ແລະ ເດັກຈິ່ງນຳໃຊ້ຫຼາກຫຼາຍວິທີການແບບເສື່ອມສານເພື່ອເອົາຊະນະຄວາມທຸກຍາກດັ່ງກ່າວ. ໂຄງການໄດ້ເສື່ອມສານການໃຫ້ອຸດໜູນດ້ານເງີນສົດໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງຖືພາ ແລະ ເດັກເກີດໃໝ່ ກັບການຝາກທ້ອງ, ການກວດຫຼັງເກີດ ແລະ ການຂຶ້ນທະບຽນເດັກເກີດໃໝ່. ການອອກແບບໂຄງການໃນລັກສະນະນີ້ ແມ່ນເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ເດັກສາມາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງໂພຊະນະການ ແລະ ຊຸດບໍລິການປິ່ນປົວສຸຂະພາບພາຍໃນ 1000 ວັນທຳອິດຂອງຊີວິດເດັກ. ໂຄງການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ແລະ ອົງການເຄືອຂ່າຍ ສະຫະປະຊາຊາດແມ່ນເພື່ອ ເລັ່ງລັດຄວາມຄືບໜ້າສູ່ການບັນລຸເປົ້າໝາຍພັດທະນາແບບຍືນຍົງທີ 1(ລືບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ), ເປົ້າໝາຍທີ 2 (ລຶບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ) ແລະ ເປົ້າໝາຍທີ 16 (ສັນຕິພາບ, ຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະ ການສ້າງສະຖາບັນທີ່ເຂັ້ມແຂງ). ຂຽນໂດຍ Loveleen De ໃນນາມຕົວແທນຂອງ ແຜນງານຮ່ວມຂອງ ສປຊ ກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງສັງຄົມ ໃນ ສປປ ລາວ.

1 of 5

ເລື່ອງ

11 ມິຖຸນາ 2021

ການພັດທະນາ ຂອບການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ - ສປຊ: ຂັ້ນຕອນການປຶກສາຫາລື ເພື່ອໃຫ້ຄູ່ຮ່ວມງານສະແດງຄຳເຫັນ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມ

ຂອບການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ - ສປຊ 2017-2021 ໃນປັດຈຸບັນແມ່ນໃກ້ຈະສິ້ນສຸດລົງແລ້ວ. ໃນຖານະເປັນເຄື່ອງມືທີ່ສຳຄັນດ້ານການວາງແຜນ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານດ້ານການພັດທະນາຂອງ ສປຊ ພາຍຫຼັງທີ່ມີການປະຕິຮູບ ລະບົບພັດທະນາຂອງ ສປຊ ໃໝ່, ຂອບການຮ່ວມມືຄັ້ງໃໝ່ຈຶ່ງຖືກສ້າງຂຶ້ນ ເພື່ອສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງເຈດຈຳນົງອັນເຂັ້ມແຂງກວ່າເກົ່າໃນການປະສານງານ, ສົ່ງເສີມຄວາມໂປ່ງໃສ, ປະສິດທິຜົນ ແລະ ຜົນກະທົບ. ນັບຕັ້ງແຕ່ທ້າຍປີ 2020, ທີມງານ ສປຊ ໃນ ສປປ ລາວ ໄດ້ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນ ເພື່ອສ້າງຄວາມກ້າວໜ້າດ້ານການວາງແຜນ ໂດຍປະສານງານຢ່າງໃກ້ຊິດກັບ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ, ກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ, ແລະ ກະຊວງອື່ນໆທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກ່ຽວກັບການພັດທະນາ ຂອບການຮ່ວມມືດ້ານການພັດທະນາແບບຍືນຍົງລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ-ສປຊ (UNSDCF). UNSDCF ແມ່ນຖືກສ້າງຂຶ້ນບົນພື້ນຖານຂອງ ເອກະສານຕົ້ນຕໍຄື: ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 9 ແຕ່ປີ 2021-2025, ຮ່າງປະເມີນຜົນຂອງ ສປຊ ກ່ຽວກັບສະຖານະການດ້ານການພັດທະນາໃນ ສປປ ລາວ, ແລະ ການປະເມີນຜົນໄດ້ຮັບແບບເອກະລາດລ່າສຸດຂອງ ຂອບການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ - ສປຊ 2017-2021 ໃນປັດຈຸບັນ. ທັງໝົດນີ້ເຮັດໃຫ້ສາມາດວາງຮາກຖານໃຫ້ແກ່ການລະບຸບຸລິມາສິດດ້ານການພັດທະນາເພື່ອການປ່ຽນແປງ, ຍຸດທະສາດໃນການບັນລຸເປົ້າໝາຍຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ: ການປ່ຽນແປງ, ແລະ ທິດຊີ້ນຳໃນການເຮັດວຽກຮ່ວມກັນກັບຄູ່ຮ່ວມງານແຫ່ງຊາດຕົ້ນຕໍ. ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ, ໃນກອງປະຊຸມ ຄະນະຊີ້ນຳຮ່ວມ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຮ່ວມຂອງ ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ແລະ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ໃນເດືອນກຸມພາ, ໄດ້ມີການຕັດສິນໃຈລວມເອົາຄູ່ຮ່ວມງານຈາກຫຼາກຫຼາຍພາກສ່ວນທີ່ລວມມີ: ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາ, ພາກເອກະຊົນ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ບໍ່ສັງກັດລັດຖະບານ ເຂົ້າໃນຂັ້ນຕອນການພັດທະນາ. ໂດຍຜ່ານການຕັດສິນໃຈນີ້, ທີມງານ ສປຊ ໃນ ສປປ ລາວ ແມ່ນແນໃສ່ສ້າງ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍການເປັນຄູ່ຮ່ວມມືເພື່ອການພັດທະນາໃນ ສປປ ລາວ ໃຫ້ກວ້າງຂວາງອອກຕື່ມ. ໃນເວລາຕໍ່ມາໄດ້ມີການຈັດກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືຫຼາຍສະໄໝຂຶ້ນ, ເຊິ່ງມີຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມຫຼາຍກວ່າ 150 ຄົນ ໂດຍຕາງໜ້າໃຫ້ແກ່ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາທີ່ມີສຳນັກງານ ແລະ ບໍ່ມີສຳນັກງານຕັ້ງຢູ່ໃນ ສປປ ລາວ, ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ບໍ່ສັງກັດລັດຖະບານ, ແລະ ອົງກອນພາກເອກະຊົນ ເພື່ອມີເຂົ້າມາມີສ່ວນຮ່ວມໃນຂັ້ນຕອນດັ່ງກ່າວ. ທ່ານ ໄມທອງ ທຳມະວົງສາ, ຫົວໜ້າກົມອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ, ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ, ທັງຍັງເປັນ ຫົວໜ້າກອງເລຂາ ປພຍ ແຫ່ງຊາດ ກ່າວເນັ້ນຢ້ຳວ່າ: “ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນຕ້ອງດັດປັບ ຂອບການຮ່ວມມື ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບບຸລິມາສິດແຫ່ງຊາດທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ເພື່ອສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຕ້ອງການອັນແທ້ຈິງຂອງປະເທດ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຊົມເຊີຍ ອົງການ ສປຊ ໃນ ສປປ ລາວ ທີ່ໄດ້ພັດທະນາ ຂອບການຮ່ວມມື ນີ້ຂຶ້ນ ໂດຍຜ່ານຮູບແບບການປຶກສາຫາລື ເພື່ອໃຫ້ຄູ່ຮ່ວມງານຈາກທຸກພາກສ່ວນໄດ້ສະແດງຄຳເຫັນ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມເຂົ້າໃນຂັ້ນຕອນດັ່ງກ່າວຢ່າງຕັ້ງໜ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າຂໍ້ມູນຈາກຄູ່ຮ່ວມງານຈະເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍຕໍ່ກັບການສົນທະນາໃນລະຫວ່າງກອງປະຊຸມ ແລະ ປະກອບສ່ວນເປັນຢ່າງດີຕໍ່ກັບຮ່າງສຸດທ້າຍຂອງ ຂອບການຮ່ວມມື ດັ່ງກ່າວ.” ໃນລະຫວ່າງກ່າວເປີດໃນກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືນີ້, ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ທ່ານນາງ ຊາຣາ ເຊັກເກນເນສ, ໄດ້ເນັ້ນໃຫ້ເຫັນວ່າ: “ໃນກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືເຫຼົ່ານີ້, ພວກເຮົາໄດ້ຫັນມາຮ່ວມກັນພິຈາລະນາແຜນງານທີ່ເປັນບຸລິມາສິດສຳລັບ ຂອບການຮ່ວມມື ໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປ. ນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ສາມາດລວບລວມເອົາບົດວິເຄາະຂອງ ສປຊ ເຂົ້າເປັນອັນດຽວ ໂດຍຜ່ານ ກົນໄກການວິເຄາະແບບທົ່ວໄປຂອງ ສປຊ ພ້ອມທັງນະໂຍບາຍທີ່ເປັນບຸລິມະສິດຂອງລັດຖະບານ ດັ່ງທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ.” ຜູ້ປະສານງານ ຍັງໄດ້ເນັ້ນຢ້ຳຕື່ມອີກວ່າ “ນີ້ແມ່ນການພັດທະນາຂອບການວາງແຜນຍຸດທະສາດລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ - ສປຊ ຄັ້ງທຳອິດ ນັບຕັ້ງແຕ່ມີການປະຕິຮູບ ລະບົບການພັດທະນາຂອງ ສປຊ ໃນທົ່ວໂລກ, ແລະ ຍ້ອນແນວນັ້ນຈຶ່ງເກີດມີຄວາດຄາດຫວັງອັນໃໝ່ຕໍ່ກັບພວກເຮົາທຸກຄົນໃນການເຮັດໃນສິ່ງທີ່ແຕກຕ່າງ ແລະ ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນຢ່າງໃກ້ຊິດຂຶ້ນຕື່ມອີກ.” “ກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືນີ້ແມ່ນຂັ້ນຕອນທີ່ສຳຄັນບໍ່ພຽງແຕ່ສະເພາະ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງລວມໄປເຖິງຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາທັງໝົດ, ລວມທັງ ລັດຖະບານອາເມລິກາ ເອງກໍ່ຍິນດີທີ່ຈະເປັນສ່ວນໜຶ່ງ,” ກ່າວໂດຍ ທ່ານ A. Michael Stern, ຮອງຜູ້ຕາງໜ້າ ອົງການພັດທະນາສາກົນ ແຫ່ງ ສະຫະລັດອາເມລິກາ ປະຈຳ ສປປ ລາວ. “ເປັນທີ່ໜ້າຍິນດີທີ່ໄດ້ເຫັນຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາຈາກຫຼາຍພາກສ່ວນເຂົ້າຮ່ວມໃນຂັ້ນຕອນນີ້, ແລະ ໄດ້ມີໂອກາດສະໜອງຂໍ້ມູນ ພ້ອມທັງພິຈາລະນາແຜນງານຂອງພວກເຮົາໄປພ້ອມໆກັນ ແລະ ທັງໄດ້ຄົ້ນຄິດວ່າຈະເຮັດແນວໃດໃຫ້ວຽກງານຂອງພວກເຮົາສອດຄ່ອງກັບວຽກງານຂອງໜ່ວຍງານຕ່າງໆຂອງ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ໃນ ສປປ ລາວ.” ໃນນາມເປັນໂຕແທນໃຫ້ແກ່ ອົງການຈັດຕັ້ງທາງສັງຄົມ (CSO) ຂອງ ສປປ ລາວ ເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືດັ່ງກ່າວ, ທ່ານ ທອງດຳ ພົງພິຈິດ, ຈາກ ສະມາຄົມນາໆຊາດເພື່ອມະນຸດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ (GAPE), ແມ່ນມີຄວາມດີໃຈທີ່ໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ປະກອບສ່ວນໃນຂັ້ນຕອນທັງໝົດຂອງການພັດທະນາ ຂອບການຮ່ວມມື. “ພວກເຮົາດີໃຈທີ່ສາມາດມີສ່ວນຮ່ວມໃນຂະບວນການວິເຄາະ, ວາງແຜນ, ຕິດຕາມ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ປະເມີນຜົນ ແລະ ລາຍງານຜົນຂອງ ຂອບການຮ່ວມມື ດັ່ງກ່າວ.” ລາວຍັງໄດ້ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ: “CSO ຍັງຈະສືບຕໍ່ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນ ເພື່ອຍົກສູງປະສິດທິພາບຂອງກົນໄກການບໍລິຫານ, ປະສານງານ ແລະ ຮ່ວມມື ເພື່ອປະກອບສ່ວນຕໍ່ຜົນສຳເລັດຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 9.” ຜູ້ອຳນວຍການ ສະມາຄົມນ້ຳໃຈຊາວບ້ານ, ເຊິ່ງເປັນອົງການຈັດຕັ້ງທ້ອງຖິ່ນທີ່ບໍ່ສັງກັດລັດຖະບານ, ທີ່ເຮັດວຽກສົ່ງເສີມການສຶກສາ, ຄວາມສະເໝີພາບຍິງ-ຊາຍ ແລະ ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານຄວາມຮຸນແຮງຕໍ່ເດັກ ແລະ ແມ່ຍິງ, ທ່ານນາງ ມີນາວັນ ພົນເສນາ, ໄດ້ເລັງເຫັນເຖິງຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການເຮັດວຽກຮ່ວມກັນຈາກກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືນີ້, ຍ້ອນວ່າ CSO ໃນລາວກໍ່ພວມຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນການກຳນົດແຜນ 5 ປີຂອງຕົນເຊັ່ນດຽວກັນ. “ພາຍຫຼັງເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ແລ້ວ, CSO ກໍ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ດີຂຶ້ນກ່ຽວກັບແຜນງານ 5P ທີ່ປະກອບມີ: ປະຊາຊົນ, ໂລກ, ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ, ສັນຕິພາບ ແລະ ການເປັນຄູ່ຮ່ວມມື ທີ່ຕ້ອງບັນລຸໃຫ້ໄດ້ໂດຍ ອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ. ພວກເຮົາຈະເບິ່ງນຳກັນວ່າຈະສາມາດຮ່ວມມືກັບ ອົງການ ສປຊ ໄດ້ຄືແນວໃດນັບຈາກນີ້ຕໍ່ໄປ, ໂດຍພິຈາລະນາຈາກສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກກອງປະຊຸມກ່ຽວກັບ UNSDCF ໃນມື້ນີ້.” ຈາກ ສະມາຄົມນັກທຸລະກິດຍິງແຫ່ງຊາດລາວ, ທີ່ເປັນບ່ອນເຕົ້າໂຮມຜູ້ປະກອບການ ແລະ ນັກທຸລະກິດຍິງໃນທົ່ວປະເທດລາວ, ທ່ານນາງ ປະທຸມພອນ ເພັດສາວົງ, ກ່າວວ່າ: “ໃນກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືຄັ້ງນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຮູ້ປະເດັນທີ່ໜ້າສົນໃຈຫຼາຍຢ່າງ ທີ່ຈະນຳໄປແບ່ງປັນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກຂອງ ສະມາຄົມນັກທຸລະກິດຍິງແຫ່ງຊາດລາວ ໄດ້ຮັບຮູ້ນຳ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນືິດຊີ້ນຳຕໍ່ ວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ຂະໜາດກາງ (SME) ແລະ ບັນດາສະຕາດອັບທັງຫຼາຍ.” ປັດຈຸບັນໄດ້ສຳເລັດຮ່າງສຸດທ້າຍຂອງ ຂອບການຮ່ວມມືດ້ານການພັດທະນາແບບຍືນຍົງລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ - ສປຊ 2022-2026 ແລະ ໄດ້ຍື່ນໃຫ້ ລັດຖະບານ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ. ມີແຜນທີ່ຈະຈັດ ກອງປະຊຸມລະດັບສູງຂອງ ລັດຖະບານລາວ ແລະ ຄະນະກຳມະການຊີ້ນຳຮ່ວມຂອງ ສປຊ ໃນຊ່ວງກາງປີ 2021 ເພື່ອຮັບຮອງເອົາ ຂອບການຮ່ວມມື ສະບັບໃໝ່ຢ່າງເປັນທາງການ.

1 of 5

ທ່ານ ໄມທອງ ທຳມະວົງສາ, ຫົວໜ້າກົມອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ, ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ, ແລະ ທ່ານນາງ ຊາຣາ ເຊັກເກນເນສ, ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ເປັນປະທານກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືຮ່ວມກັນ

View all

ຂ່າວສານ

24 ມິຖຸນາ 2022

ຫຼັງຈາກ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການຮ່ວມມື ດ້ານການປົກປ້ອງສັງຄົມຂອງອົງການແຮງງານສາກົນ, ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ກອງທຶນເພື່ອການພັດທະນາ ແລະ ອົງການ ສະຫະປະຊາຊາດ ກອງທຶນສຳລັບເດັກ ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳ-ນຳພາຂອງກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ ມາເປັນເວລາ 2 ປີເຄິ່ງນັ້ນ ໂຄງການ ໄດ້ຈັດກອງປະຊຸມສະຫຼຸບປິດໂຄງການຢ່າງເປັນທາງການຂຶ້ນໃນມື້ ວັນທີ 21 ເດືອນມີຖຸນາ ປິ 2022 ທີ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ. ໂຄງການຮ່ວມມືຂອງ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ແລະ ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ “ບໍ່ປະຖິ້ມໃຜໄວ້ຂ້າງຫຼັງ: ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ລະບົບປົກປ້ອງຂັ້ນພື້ນຖານ ຢູ່ ສປປ ລາວ” ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການ ສະໜັບສະໜູນໂດຍກອງທຶນພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ແລະ ລັດຖະບານອົດສະຕາລີ ໄດ້ສ້າງບາດກ້າວທີ່ມີຄວາມໝາຍໃນການສ້າງຕັ້ງລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດແບບຄົບຊຸດ. ຜ່ານການທົດລອງນຳໃຊ້ວິທີການຕ່າງໆ, ບັນດາຄູ່ຮ່ວມງານທັງຫຼາຍໄດ້ສຶກສາຄົ້ນຄ້ວາທາງເລືອກໃນການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ແລະ ໄດ້ສ້າງຮາກຖານໃຫ້ແກ່ການຂະຫຍາຍ ແລະ ພັດທະນາກອງທຶນປົກປ້ອງສັງຄົມ ໃນອະນາຄົດ. ມີຫຼາຍລະບົບ, ຫຼາຍໂຄງສ້າງ ແລະ ຫຼາຍວິທີການທີ່ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເປັນຄັ້ງທຳອິດພາຍໃຕ້ໂຄງການ ແລະ ສາມາດນຳໄປເປັນບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນໃນການອອກແບບ ແລະ ຂະຫຍາຍກອງທຶນອຸດໜູນເງີນສົດ ຂອງພາກລັດ ແລະ ບັນດາຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເພື່ອສະໜັບສະໜູນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດ ການປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ, ທີ່ໄດ້ວາງວິໄສທັດ ຮອດປີ 2030 ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນພາຍໃນປະເທດໄດ້ຮັບການ ປົກປ້ອງຈາກລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມຂັ້ນພື້ນ ຖານ. ທ່ານ ນາງ ໃບຄຳ ຂັດຕິຍະ, ລັດຖະມົນຕີ ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ ໄດ້ກ່າວວ່າ “ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິ່ງບົດບາດ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຂອງລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມ ແລະ ໂຄງການຮ່ວມມື ຂອງ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ຍ້ອນວ່າໂຄງການນີ້ໄດ້ປະກອບສ່ວນຕໍ່ການປະຕິບັດນະໂຍບາຍຂອງລັດຖະບານ ໃນການສ້າງຄວາມປອງດອງ, ຄວາມສາມັກຄີ, ປະຊາທິປະໄຕ, ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ຄວາມຍຸຕິທຳ”. ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ ໃນນາມປະທານຄະນະກຳມາ ທິການແຫ່ງຊາດ ເພື່ອການປົກປ້ອງສັງຄົມ ແລະ ກອງເລຂາ ຈະເຮັດພາລະບົດບາດໃນການປະສານງານ ແລະ ເສື່ອມສານໃຫ້ແຕ່ລະພາກສ່ວນນຳເອົາວຽກງານປົກປ້ອງສັງຄົມເຂົ້າເປັນສ່ວນໜື່ງໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດສັງຄົມ ແລະ ແຜນພັດທະນາຂອງຂະແໜງການໃນຂັ້ນສູນກາງ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ. ພວກເຮົາຈະດຳເນີນການຕິດຕາມ, ປະເມີນຜົນ ແລະ ພັດທະນາກອບນິຕິກຳຢ່າງເປັນລະບົບ ເພື່ອສະໜັບສະໜູນການຈັດຕັ້ງປະຕິດບັດຍຸດທະສາດ ການປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ 3 ເສົາຄ້ຳດ້ານປະກັນສຸຂະພາບ, ປະກັນສັງຄົມ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ”. ໂຄງການຮ່ວມມື ຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ກຳລັງຈະສີ້ນສຸດລົງ, ຕາມດ້ວຍການແຜ່ລະບາດຂອງໂຄວິດ 19, ສປປ ລາວ ໄດ້ປະເຊີນໜ້າກັບວິກິດການດ້ານເສດຖະກິດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ເຊັ່ນ ການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງຄ່າຄອງຊີບ, ອາຫານ ແລະ ນ້້ຳມັນເຊື້ອໄຟ. ວິກິດການນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ທຸກຍາກ ແລະ ດ້ອຍໂອກາດຫຼາຍທີ່ສຸດ ເພາະກຸ່ມຄົນເຫຼົ່ານີ້ ມີຄວາມບອບບາງມາຈາກຜົນກະທົບຈາກການລະບາດ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນເປັນຊ່ວງເວລາວິກິດທີ່ ລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມຄວນມີບົດບາດສຳຄັນໃນລະບົບເສດຖະກິດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການປະກອບສ່ວນຕໍ່ການຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດ ແລະ ການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ. ໃນເມື່ອຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດໃນຄອບຄົວທີ່ມີລາຍຮັບຕ່ຳ ແລະ ປານກາງບັນລຸເງື່ອນໄຂໃດໜື່ງແລ້ວ, ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບເງີນສົດໃນມື ທີ່ຈ່າຍຜ່ານລະບົບຂອງລັດຖະບານ ເພື່ອນຳໄປໃຊ້ຈ່າຍຊື້ສິ່ງຈຳເປັນພື້ນຖານ ນັ້ນເປັນສ່ວນໜື່ງໃນການບັນລຸຄວາມຕ້ອງການໂດຍລວມ ແລະ ກະຕຸ້ນການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດພາຍໃນ. ເມື່ອມີການອອກແບບທີ່ດີ ໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແລະ ໄດ້ມີລະບົບການເງີນ ການປົກປ້ອງສັງຄົມຈະເປັນເຄື່ອງມືທີ່ມີປະສິດຕິພາບໃນການຮັກສາສະຖຽນລະພາບດ້ານສັງຄົມ ແລະ ມີບົດບາດທີ່ສຳຄັນໃນການຮັບມືກັບວິກິດການຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນ. ຈາກປະສົບການໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການ, ບັນດາຄູ່ຮ່ວມງານທັງຫຼາຍໄດ້ຮ່ວມກັນເນັ້ນໜັກເຖິງຄວາມຈຳເປັນດັ່ງນີ້: ສົ່ງເສີມການເຂົ້າເຖິງລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມໂດຍຜ່ານການຈັດສັນງົບປະມານພາຍໃນທີ່ພຽງພໍ ເພື່ອການໃຊ້ຈ່າຍດ້ານສັງຄົມ ແລະ ຮັບຮູ້ເຖິງກຸ່ມຜູ້ບອບບາງສະເພາະເຊັ່ນ ກຸ່ມຜູ້ທຸກຍາກ, ເດັກນ້ອຍ, ຜູ້ສູງອາຍຸ, ຜູ້ພິການ, ແມ່ຍິງ, ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍ ແລະ ກຸ່ມມີຄວາມສ່ຽງອື່ນໆ. ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືກັບຫຼາຍຂະແໜງການ, ໂດຍສະເພາະ ລະຫວ່າງກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ, ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ, ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ, ກະຊວງການເງິນ ແລະ ພາກສ່ວນທີ່ເຮັດວຽກດ້ານການພັດທະນາຊົນນະບົດ. ເພີ່ມທະວີການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຮ່ວມມື ລະຫວ່າງ ລັດຖະບານ, ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາ, ພາກສ່ວນເອກະຊົນ, ຄູ່ຮ່ວມງານສັງຄົມ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມອື່ນໆ. ໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາດ້ານການປຶກສາຫາລືືແບບໃກ້ສິດ ແລະ ການມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງເຕັມສ່ວນຂອງບັນດາຄູ່ຮ່ວມງານທັງໝົດ, ລວມທັງຜູ້ຕາງໜ້າຈາກແຮງງານນອກລະບົບ. ນາງ ຊາຣາ ເຊກເກເນສ, ຜູ້ປະສານງານ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ປະຈຳ ສປປ ລາວ ກ່າວວ່າ “ ການກ້າວໄປຂ້າງໜ້າພ້ອມກັນ, ການຮັບມືທີ່ມີປະສິດຕິພາບ ແລະ ປະສິດຕິຜົນທີ່ສຸດແມ່ນການໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາດ້ານການຈັດສັນແຫຼ່ງທຶນພາຍໃນ ແລະ ສຸມໃສ່ການຂະຫຍາຍກອງທຶນທີ່ມີແລ້ວ ຫຼື ເຮັດທົດລອງການສ້າງລະບົບຕອບໂຕ້ກັບວິກິດການທີ່ເກີດຂຶ້ນ ແລະ ສ້າງລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດແບບຍືນຍົງ” ທ່ານ ນາງ ຊາຣາ ເຊັກເກເນສ ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ ອົງການ ສະຫະປະຊາດ ພ້ອມທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນລັດຖະບານ, ຄູ່ຮ່ວມງານ, ອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ ແລະ ສະຖາບັນພາຍໃນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດການປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ແລະ ການສະໜອງລະບົບປົກປ້ອງສັງຄົມໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວທຸກຄົນ, ໂດຍຈັດບຸລິມະສິດໃຫ້ແກ່ຜູ້ທຸກຍາກ ແລະ ດ້ອຍໂອກາດທີ່ສຸດ, ໂດຍສະເພາະສະໜັບສະໜູນ ຄະນະກຳມາທິການແຫ່ງຊາດ ເພື່ອການປົກປ້ອງສັງຄົມ ໃນການປະສານງານ, ຕິດຕາມ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດປົກປ້ອງສັງຄົມແຫ່ງຊາດ. ໂດຍຜ່ານບັນດາຄວາມພະຍະຍາມທັງໝົດນີ້, ລັດຖະບານ ແລະ ອົງການ ສະຫະປະຊາຊາດ ຄາດຫວັງວ່າ ຈະເປັນບາດກ້າວສຳຄັນໃນການປະກອບສ່ວນເພື່ອບັນລຸ ວາລະ ແລະ ເປົ້າໝາຍພັດທະນາແບບຍືນຍົງພາຍໃນປີ 2030 - ໂດຍສະເພາະແມ່ນເປົ້າໝາຍ 1: ລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ, ແລະ ຈະຊ່ວຍໃນການພັດທະນາບັນດາຄາດໝາຍຕ່າງໆເພື່ອຮັບປະກັນບໍ່ປະຖິ້ມໃຜໄວ້ຂ້າງຫຼັງ.

1 of 5

ຂ່າວສານ

25 ມີນາ 2022

ວັນປິດໄຟສາກົນປະຈຳປີ 2022. ປິດເພື່ອໂລກ ປ່ຽນເພື່ອະນາຄົດທີ່ຍືນຍົງ.

ວັນປິດໄຟສາກົນ, ເປັນໂຄງການຮ່ວມມືຂອງບັນດາຊາດຕ່າງໆໃນໂລກ ໂດຍການລິເລີ້ມ ຂອງກອງທຶນອານຸລັກທຳມະຊາດໂລກ (WWF) ໃນປີ 2007 ທີ່ປະເທດອົສຕຣາລີ ເຊິ່ງມີຈຸດປະສົງ ເພື່ອສ້າງຈິດສຳນຶກໃຫ້ຄົນໃນທົ່ວໂລກ ເຫັນໄດ້ຄວາມໝາຍ ຄວາມສຳຄັນ ຂອງບັນຫາສະພາບໂລກຮ້ອນທີ່ມາຈາກ ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ເຊິ່ງແມ່ນໂອກາດສຳຄັນ ໃນການສ້າງຄວາມຕື່ນຕົວ ແລະ ສະໜັບສະໜຸນ ຄວາມພະຍາຍາມແບບລຽບງ່າຍໃນການປະຢັດພະລັງງານ ແລະ ແກ້ໄຂບັນຫາການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ. ສປປ ລາວ, ເປັນປະເທດທີ່ອາໄສຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ໃນການດຳລົງຊີວິດ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໂດຍຍຶດໝັ້ນຕາມທິດຍືນຍົງ ແລະ ສີຂຽວ ໄດ້ຖືເອົາໂອກາດນີ້ນຳສະເໜີໂຄງການສ້າງຈິດສຳນຶກໃຫ້ທຸກຄົນໃນສັງຄົມ ມີຄວາມຕື່ນຕົວກ່ຽວກັບບັນຫາດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມ ເຊັ່ນ: ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ການຄຸ້ມຄອງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ການປະຢັດພະລັງງານ. ທ່ານ ນາງ ບຸນຄຳ ວໍລະຈິດ, ລັດຖະມົນຕີ ກະຊວງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ວັນປິດໄຟສາກົນ (Earth Hour) ຖືເປັນກິດຈະກຳອັນສຳຄັນ ເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມ ຂອງມະນຸດທີ່ມີຕໍ່ໂລກອັນເປັນທີ່ຮັກຂອງໝົດທຸກຄົນ. ໃນໄລຍະຜ່ານມາ ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ເຫັນຄວາມສຳຄັນຂອງວຽກງານສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ໄດ້ສຸມທຸກຄວາມພະຍາຍາມ ໃນການແກ້ໄຂບັນຫາສະພາບໂລກຮ້ອນ ແລະ ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ຮ່ວມກັບປະຊາຄົມໂລກ ດ້ວຍການວາງນະໂຍບາຍ ແລະ ຍຸດທະສາດ ໃນການຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ, ໂດຍການເພີ່ມເນື້ອທີ່ປົກຫຸ້ມຂອງປ່າໄມ້ ເພື່ອເປັນແຫຼ່ງດູດຊຶມຊັບທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ, ສົ່ງເສີມການຜະລິດ ທີ່ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ, ນະວັດຕະກຳ, ການນຳໃຊ້ພະລັງງານທົດແທນ ແລະ ພະລັງງານສະອາດ ທີ່ປະກອບສ່ວນໃນການແກ້ໄຂ ບັນຫາໂລກຮ້ອນ, ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ການປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຖືໂອກາດນີ້ ເຊີນຊວນໃຫ້ທຸກພາກສ່ວນໃນສັງຄົມ ເຂົ້າຮ່ວມກິດຈະກຳປິດໄຟ ໃນສຳນັກງານ, ອົງການ ແລະ ເຮືອນ ຂອງບັນດາທ່ານ ເປັນເວລາ 1 ຊົ່ວໂມງ, ເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ເວລາ 20:30 ຫາ 21:30 ຂອງວັນເສົາທີ 26 ມີນາ 2022 ເພື່ອເຮັດໃຫ້ໂລກຂອງພວກເຮົາໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ຈາກສະພາບໂລກຮ້ອນ ແລະ ຢູ່ຄຽງຄູ່ກັບລູກຫຼານຂອງພວກເຮົາໃນອະນາຄົດ”. ແລະ ຢູ່ຄຽງຄູ່ກັບລູກຫຼານຂອງພວກເຮົາໃນອະນາຄົດ”. ທ່ານ ນາງ ຊາຣາ ເຊເກນເນສ, ຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ໄດ້ໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ “ກິດຈະກຳ ວັນປິດໄຟສາກົນ ໃນວັນທີ 26 ມີນາ ແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວອັນລຽບງ່າຍ, ແຕ່ເຕັມໄປດ້ວຍພະລັງ ທີ່ຊ່ວຍຢ້ຳເຕືອນໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ວ່າການນຳໃຊ້ພະລັງງານຢ່າງສະຫຼາດນັ້ນຖືແມ່ນການໃຊ້ຊີວິດຢ່າງກົມກຽວກັບທຳມະຊາດ. ອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ ໄດ້ເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດຕິດແທດ ກັບ ລັດຖະບານ ເພື່ອສະໜັບສະໜຸນການປະຕິບັດພັນທະສັນຍາຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ມີຕໍ່ ກອງປະຊຸມລັດພາຄີສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ (COP26) ແລະ ພັນທະສັນຍາທີ່ມີຕໍ່ປະຊາຊົນລາວ. ນອກນັ້ນຍັງຮ່ວມມືກັບອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ປະຊາຊົນລາວ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ ແລະ ດ້ອຍໂອກາດທີ່ສຸດ, ສາມາດເຂົ້າເຖິງ, ຄຸ້ມຄອງ, ອານຸລັກ, ແລະ ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງຍືນຍົງຈາກຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ແລະ ສົ່ງເສີມການເຕີບໂຕສີຂຽວ ທີ່ຄຳນຶງເຖິງຄວາມສ່ຽງ, ແລະ ມີຄວາມທົນທານຕໍ່ໄພທຳມະຊາດ ແລະ ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ. ວັນປິດໄຟສາກົນ ຖືແມ່ນໂອກາດອັນດີໃນການສ້າງຈິດສຳນຶກໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມໝາຍຄວາມສຳຄັນຂອງການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢ້ຳເຕືອນໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ເຖິງຄວາມໝາຍຄວາມສຳຄັນຂອງການປະຢັດພະລັງງານ, ແລະ ການແກ້ໄຂບັນຫາການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາໂລກຂອງພວກເຮົາໄວ້ໃຫ້ແກ່ລູກຫຼານໃນອະນາຄົດ. ວຽກງານນີ້ຕ້ອງໄດ້ອາໄສຄວາມຮ່ວມມື ແລະ ຄວາມມຸ້ງໝັ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຄູ່ຮ່ວມງານທຸກຝ່າຍຈາກທົ່ວສັງຄົມ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍຂອງ ກອງປະຊຸມ COP ໄດ້ ແລະ ຊ່ວຍຊະລໍຜົນກະທົບຈາກການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດນຳ. ພວກເຮົາຫວັງວ່າທຸກທ່ານຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາສາມາດບັນລຸພັນທະສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ ໂດຍຜ່ານການເຂົ້າຮ່ວມກິດຈະກຳ ວັນປິດໄຟສາກົນ.” ທ່ານ. ຣໍລິດ ປາເລັນຕິນີ, ຜູ້ອໍານວຍການ ອົງການກອງທຶນອະນຸລັກທໍາມະຊາດໂລກ ປະຈໍາ ສປປ ລາວ (WWF-Laos), ໄດ້ກ່າວ ວ່າ: “ອີກຫຼາຍສັດຕະວັດຂ້າງໜ້າ ໂລກອາດຈະກ້າວໄປສູ່ພະວະທີ່ເປັນວິກິດຫຼາຍກ່ວານີ້ ຕໍ່ກັບສະພາບການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ ທີ່ໂລກຂອງພວກເຮົາໄດ້ປະເຊີນ ແລະ ຈໍາຕ້ອງໄດ້ຫາທາງອອກ. ວັນປິດໄຟສາກົນ ເປັນໜຶ່ງໃນໂອກາດ ໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ປ່ຽນແປງປະຈຸບັນ ເພື່ອອະນາຄົດ ແລະ ປົກປ້ອງໂລກ ທີ່ເຮົາອາໄສຢູ່. ເປັນໂອກາດຕໍ່ການປ່ຽນແປງ ເພື່ອປະກອບສ່ວນ ແລະ ສະໜັບສະໜູພື່ອກ້າວໄປສູ່ອະນາຄົດ ແບບຍືນຍົງ. ເປັນເວລາທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງຮ່ວມກັນຫຼຸດຜ່ອນສະພາບໂລກຮ້ອນ, ຫຼຸດການສູນເສຍຂອງຊີວະນາໆພັນ ແລະ ກ້າວໄປສູ່ຄວາມກົມກຽວ ແບບຍືນຍົງ ລະຫວ່າງມະນຸດ ແລະ ທໍາມະຊາດ. ທຸກຄົນມີກໍາລັງ ແລະ ພາລະບົດບາດ ທີ່ສາມາດເຮັດພາລະກິດເພື່ອໂລກ ດັ່ງນັ້ນຈົ່ງຮ່ວມມືກັນ ເລີ່ມຕົ້ນໃນຕອນນີ້ ເພື່ອໂລກ ເພື່ອເຮົາ. ການປິດໄຟໜຶ່ງຊົ່ວໂມງ ເນື່ອງໃນວັນປິດໄຟສາກົນ ອາດເບິ່ງເປັນການປະກອບສ່ວນທີ່ເລັກໜ້ອຍ ແຕ່ມັນຄືບາດກ້າວ ແລະ ສັນຍາລັກທີ່ພວກເຮົາຮ່ວມເຮັດຮ່ວມກັບອີກຫຼາຍປະເທດທົ່ວໂລກ ເພື່ອອະນາຄົດ ອັນໝັ້ນຄົງ ແລະ ຍືນຍົງ ຂອງທຸກຊີວິດ”. ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ, ກະລຸນາຕິດຕໍ່: ທ່ານ ນາງ ໄຂແກ້ວ ຈັນທະວີສຸກ, ຮອງຫົວໜ້າພະແນກສົ່ງເສີມສິ່ງແວດລ້ອມ, ກະຊວງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ | khaikeo5@gmail.com ລຽນ ເລີ ທີ ເຮືອງ | ຜູ້ຮັບຜິດຊອບວຽກງານດ້ານການສື່ສານ, ຫ້ອງການຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ ປະຈຳ ສປປ ລາວ | lien.lethihuong@un.org ບຸນປອນ ສຸກມີໄຊ | ຜູ້ຮັບຜິດຊອບວຽກງານດ້ານການສື່ສານ, ອົງການ WWF| bounpone.sookmexay@wwf.org.la

1 of 5

ຂ່າວສານ

10 ມີນາ 2022

ກອງປະຊຸມຄະນະຊີ້ນຳແຜນງານຮ່ວມມືວ່າດ້ວຍໂຄງການຮ່ວມອົງການ ສປຊ ທາງດ້ານການເງິນເພື່ອການພັດທະນາ

ຈຸດປະສົງຂອງກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ແມ່ນ ເພື່ອທົບທວນຄວາມຄືບໜ້າຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນງານຮ່ວມມືດັ່ງກ່າວ ພ້ອມທັງປຶກສາຫາລືແຜນວຽກທີ່ຍັງເຫຼືອສໍາລັບປີ 2022, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກ ກອງທຶນຮ່ວມ SDG. ເວົ້າລວມແລ້ວ ແຜນງານດັ່ງກ່າວ ແມ່ນສຸມໃສ່ການສະໜັບສະໜຸນການສ້າງຍຸດທະສາດການການເງິນເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແຜນການ 5 ປີ ຄັ້ງທີ IX (2021-2025) ເຊິ່ງຜູ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕົ້ນຕໍມີ ກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ, ກະຊວງການເງິນ, ແລະ ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ໂດຍປະສານສົມທົບດ້ານວິຊາການຢ່າງໃກ້ຊິດກັບ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP), ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຮ່ວມກັບ ອົງການກອງທຶນພັດທະນາທຶນຂອງສະຫະປະຊາຊາດ (UNCDF) ແລະ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ກອງທຶນສໍາລັບປະຊາກອນ (UNFPA). ນອກຈາກນີ້, ແຜນງານນີ້ ຖືວ່າເປັນໜຶ່ງໃນການສະໜັບສະໜູນຕົ້ນຕໍຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ (ສປຊ) ດ້ານການສະໜອງທຶນເພື່ອການພັດທະນາໃນ ສປປ ລາວ ຄຽງຄູ່ກັບການຂະຫຍາຍການມີສ່ວນຮ່ວມ ຂອງບັນດາຄູ່ຮ່ວມ ພັດທະນາທັງຂອງອົງການ ສປຊ ແລະ ທີ່ບໍ່ແມ່ນອົງການ ສປຊ. ທ່ານນາງ ເຊເກນເນສ ໄດ້ເນັ້ນວ່າ “...ຈໍານວນຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາທີ່ໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມດ້ານວິຊາການໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານນີ້ແມ່ນເພີ່ມຂຶ້ນ ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສຳເລັດຂອງວຽກງານດັ່ງກ່າວ, ເຊິ່ງເປັນປັດໄຈສຳຄັນທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ວຽກງານນີ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າພວກເຮົາຈະສາມາດເສີມຂະຫຍາຍການຮ່ວມມືນີ້ໃຫ້ນັບມື້ນັບກວ້າງອອກໃນຕໍ່ໜ້າ.” ທີ່ປະຊຸມໄດ້ຮັບຟັງການລາຍງານກ່ຽວກັບ ຄວາມຄືບໜ້າຂອງວຽກງານດັ່ງກ່າວ ທີ່ເຫັນວ່າມີຫຼາຍພໍສົມຄວນ ລວມທັງການຮັບຮອງເອົາຂະບວນການໃນການສ້າງຍຸດທະສາດການເງິນ ທີ່ກອງປະຊຸມໂຕະມົນລະດັບສູງ ໃນເດືອນພະຈິກ 2021. ນອກຈາກນີ້ ຍັງໄດ້ປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບ ບັນດາແຜນວຽກ ແຕ່ນີ້ຮອດເດືອນກັນຍາ 2022, ລວມທັງການປັບປຸງຍຸດທະສາດການເງິນສະບັບສົມບູນ ຕາມຜົນຂອງປຶກສາຫາລື ແລະ ປັບປຸງໃນແຕ່ລະຄັ້ງ ເຊິ່ງຄາດວ່າຈະສໍາເລັດໃນໄລຍະ2-3 ເດືອນທີ່ຈະມາເຖິງນີ້. ທ່ານ ນ. ພອນວັນ ອຸທະວົງ ຮອງລັດຖະມົນຕີ ກະຊງ ຜທ ໄດ້ເນັ້ນໜັກຕື່ມວ່າ: “… ການສ້າງຍຸດທະສາດການເງິນທີ່ອີງໃສ່ສະພາບຄວາມເປັນຈິງ ຂອງ ສປປ ລາວ ໂດຍການປຶກສາຫາລືກັບທຸກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ແມ່ນຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາສາມາດສ້າງຍຸດທະສາດການເງິນທີ່ມີຄວາມແທດເໝາະ ແລະ ສອດຄ່ອງກັບນະໂຍບາຍແຫ່ງຊາດ ກໍ່ຄື ບັນດາແຜນການ ແລະ ຍຸດທະສາດຕ່າງໆທີ່ມີຢູ່ໃນປັດຈຸບັນ ເພື່ອຮັບປະກັນການສະໜອງທຶນແບບຍືນຍົງແນໃສ່ບັນລຸເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແຫ່ງຊາດໃຫ້ໄດ້ຕາມຄາດໝາຍ.” ກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ ແລະ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ຍັງໄດ້ສະແດງຄວາມໝາຍໝັ້ນໃນການສືບຕໍ່ແຜນງານຮ່ວມມື ໄລຍະທີສອງ ໂດຍອີງໃສ່ຜົນສໍາເລັດຂອງການຮ່ວມມືໃນໄລຍະຜ່ານມາ ແລະ ຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການລະດົມການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາຕ່າງໆ. ແຜນງານໄລຍະທີສອງ ຈະເປັນໂອກາດທີ່ດີໃນການສືບຕໍ່ວຽກງານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດການເງິນ, ໂດຍສະເພາະການສ້າງຄວາມກົມກຽວ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ລະຫວ່າງການວາງແຜນ ແລະ ການກຳນົດງົບປະມານ ໃຫ້ນັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ, ແລະ ສົ່ງເສີມການເຮັດວຽກແບບເປັນລະບົບເພື່ອພ້ອມກັນແກ້ໄຂບັນຫາ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍທາງດ້ານການເງິນ. The Steering Committee meeting was attended by representatives from the Ministry of Planning and Investment, Ministry of Foreign Affairs, Ministry of Finance, Ministry of Health, the Lao Statistics Bureau, UN Resident Coordinator’s Office, UNDP, UNCDF, and UNFPA. ໃນກອງປະຊຸມດັ່ງກ່າວ, ຕາງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມຈາກກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ, ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ, ກະຊວງການເງິນ, ສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ, ຫ້ອງການຜູ້ປະສານງານອົງການ ສປຊ, ອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP), ກອງທຶນພັດທະນາທຶນ ແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ (UNCDF) ແລະ ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ກອງທຶນສຳລັບປະຊາກອນ (UNFPA).

1 of 5

ຂ່າວສານ

03 ມີນາ 2022

ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ແລະ ອົງການອະນາໄມໂລກ ເລັ່ງລົງສືບສວນຫຼັງພົບເຊື້ອສາຍພັນໂອມິຄຣອນກໍລະນີທຳອິດໃນຊຸມຊົນຢູ່ແຂວງບໍລິຄຳໄຊ ທີ່ອາດສົ່ງຜົນກໍ່ໃຫ້ເກີດກໍລະນີແຜ່ເຊື້ອເປັນຈຸ້ມໄດ້

ໃນວັນທີ 1 ມີນາ, ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ໄດ້ປະກາດວ່າສະຖາບັນ ປັດສະເຕີ ລາວ ໄດ້ກວດພົບກໍລະນີຕິດເຊື້ອສາຍພັນດັ່ງກ່າວໃນຊຸມຊົນອີກສອງກໍລະນີໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນແບບບໍ່ຮູ້ທີ່ມາ. ດຣ. ບຸນແຝງ ພູມມະໄລສິດ, ລັດຖະມົນຕີກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ໄດ້ກ່າວເຕືອນວ່າ “ໃນຂະນະທີ່ພວກເຮົາກໍາລັງລໍຖ້າຂໍ້ມູນການສືບສ່ວນເພີ່ມເຕີມ, ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຈະແຈ້ງໃຫ້ບັນດາທ່ານໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າ ສາຍພັນໂອມິຄຣອນເປັນສາຍພັນທີ່ສາມາດແຜ່ລະບາດໄດ້ງ່າຍກວ່າສາຍພັນອື່ນໆທີ່ຜ່ານມາ. ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ມີການປະຕິບັດມາດຕະການຢ່າງເຂັ້ມງວດ ໂດຍການແຍກດ່ຽວກໍລະນີຕິດເຊື້ອ ແລະ ຜູ້ສໍາຜັດໃກ້ຊິດເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເກີດການແຜ່ລາມຂອງເຊື້ອໄປສູ່ຊຸມຊົນຕື່ມອີກ”. ໂອມິຄຣອນ ແມ່ນສາຍພັນທີ່ກໍາລັງຖືກພົບເຫັນຫຼາຍກວ່າໝູ່ ແລະ ຖືກກວດພົບໃນເກືອບທຸກໆປະເທດໃນໂລກ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ສໍາລັບ ສປປ ລາວ ເອງແມ່ນຍັງບໍ່ສາມາດລະບຸໄດ້ວ່າມີການແຜ່ເຊື້ອຂອງສາຍພັນດັ່ງກ່າວໃນຊຸມຊົນແລ້ວ ຫຼື ບໍ່. ປັດຈຸບັນ, ອຳນາດການປົກຄອງຈາກທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ສູນກາງກໍາລັງເຮັດວຽກໜັກເພື່ອຕອບໂຕ້ກັບສະພາບການດັ່ງກ່າວ, ພວກເຮົາຂໍຮຽກຮ້ອງທຸກຄົນຈົ່ງໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມືແກ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ສາທາລະນະສຸກ ຖ້າສົງໄສວ່າຕົນເອງມີອາການ ຫຼື ໄດ້ສໍາຜັດໃກ້ຊິດກັບຜູ້ຕິດເຊື້ອໃຫ້ຮີບຮ້ອນກວດຫາເຊື້ອ ແລະ ໃຫ້ແຍກດ່ຽວຕົນເອງຫາກກວດພົບວ່າຜົນກວດເປັນບວກ ຫຼື ຮູ້ສຶກບໍ່ສະບາຍ ຫຼື ຈົນກວ່າຜົນກວດຈະອອກມາເປັນລົບ. ຍ້ອນມີການກວດພົບສາຍພັນໂອມິຄຣອນໃນຊຸມຊົນກໍລະນີທໍາອິດຢູ່ ສປປ ລາວ, ການທໍາຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບສາຍພັນດັ່ງກ່າວແມ່ນສິ່ງທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດ. ຂໍ້ມູນປັດຈຸບັນຊີ້ວ່າ ໂອມິຄຣອນສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄວກ່ວາສາຍພັນອື່ນໆ ແລະ ສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄດ້ແບບບໍ່ສະແດງອາການ. ນອກນີ້ ສາຍພັນດັ່ງກ່າວຍັງມີຄວາມສາມາດໃນການຫຼົບຫຼີກພູມຕ້ານທານຫຼັງຈາກການຕິດເຊື້ອ ແລະ/ຫຼື ຫຼັງຈາກສັກວັກຊີນ - ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ເຖິງທ່ານຈະສັກວັກຊີນ ຫຼື ເຄີຍຕິດເຊື້ອໂຄວິດ-19 ມາກ່ອນແລ້ວກໍ່ຕາມ, ທ່ານກໍ່ຍັງມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະການຕິດເຊື້ອຄືນໃໝ່ ແລະ ແຜ່ເຊື້ອໃຫ້ຜູ້ອື່ນໄດ້. ເຖິງວ່າໂອມິຄຣອນຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດມີການເຈັບເປັນເຖິງຂັ້ນເຂົ້າໂຮງໝໍຕໍ່າກວ່າສາຍພັນອື່ນໆເຊັ່ນ ເດວຕ້າ, ແຕ່ໂອມິຄຣອນເອງກໍ່ຍັງມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດມີການເຈັບເປັນຮຸນແຮງສໍາລັບຜູ້ສູງອາຍຸ, ຜູ້ມີພະຍາດປະຈໍາຕົວ ແລະ ຜູ້ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ສັກວັກຊີນ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຂໍ້ມູນຫຼ້າສຸດຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າວັກຊີນທີ່ຜ່ານການອະນຸມັດຍັງມີປະສິດທິພາບໃນການປ້ອງກັນການເຈັບເປັນຮຸນແຮງ, ການເຂົ້າໂຮງໝໍ ແລະ ການເສຍຊີວິດຍ້ອນການຕິດເຊື້ອສາຍພັນໂອມິຄຣອນໄດ້. “ຕອນນີ້ແມ່ນເວລາສຳຄັນສໍາລັບ ສປປ ລາວ. ພວກເຮົາຕ້ອງສືບຕໍ່ເຂົ້າເຖິງທຸກຊຸມຊົນດ້ວຍວັກຊີນເພື່ອປົກປ້ອງກຸ່ມບັນດາບຸລິມະສິດໃຫ້ໄວທີ່ສຸດ - ໂດຍສະເພາະແມ່ນບຸກຄະລາກອນທາງການແພດ ແລະ ບຸກຄະລາກອນອື່ນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງສູງ, ຜູ້ສູງອາຍຸ ແລະ ຜູ້ທີ່ມີພູມຄຸ້ມກັນບົກຜ່ອງ, ຜູ້ພະຍາດປະຈໍາຕົວ, ຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ຈຸດສ່ຽງ ແລະ ປະຊາກອນທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. ພວກເຮົາຂໍຮຽກຮ້ອງມາຍັງປະຊາຊົນທຸກຄົນຈົ່ງສືບຕໍ່ຟັງຄໍາແນະນໍາດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ປະຕິບັດຕາມມາດຕະການຕ່າງໆເພື່ອປົກປ້ອງຕົວທ່ານເອງ, ຄົນທີ່ທ່ານຮັກ ແລະ ຊຸມຊົນຂອງທ່ານໃຫ້ປອດໄພ. ມາດຕະການດັ່ງກ່າວລວມມີ: ການສັກວັກຊີນ, ໃສ່ຜ້າອັດປາກ-ດັງ, ຮັກສາໄລຍະຫ່າງ, ຫຼີກລ່ຽງຜູ້ຄົນແອອັດ; ລະບາຍອາກາດໃນສະຖານຮົ່ມ; ປິດປາກດັງເວລາໄອ ແລະ ຈາມ; ໝັ່ນລ້າງມືເລື້ອຍໆ; ແລະ, ຖ້າທ່ານມີອາການ ຫຼື ກວດພົບວ່າຕິດເຊື້ອ, ໃຫ້ແຍກດ່ຽວຈົນກວ່າທ່ານຈະເຊົາຫາຍດີ”, ກ່າວໂດຍ ທ່ານ ດຣ ຢິງ-ຣູ ແຈັກກາຣີນ ໂລ, ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການອະນາໄມໂລກປະຈຳ ສປປ ລາວ. “ມາດຕະການເຫຼົ່ານີ້ຍັງມີຄວາມສໍາຄັນອີກດ້ານໜຶ່ງກໍ່ຄື ເພື່ອປົກປ້ອງບໍ່ໃຫ້ລະບົບສາທາລະນະສຸກຂອງພວກເຮົາລົ້ນ. ຍ້ອນມີຕົວເລກກໍລະນີຕິດເຊື້ອທີ່ສູງ ໃນບາງປະເທດທີ່ປະເຊີນກັບການລະບາດຂອງສາຍພັນໂອມິຄຣອນ ຈໍານວນຄົນທີ່ຕ້ອງການປິ່ນປົວໃນໂຮງໝໍກໍ່ຍິ່ງເພີ່ມຂຶ້ນ, ສ້າງຄວາມໜັກໜ່ວງຕໍ່ລະບົບການປິ່ນປົວສຸຂະພາບ. ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ປະຊາຊົນປະຕິບັດມາດຕະການປ້ອງກັນ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນກຸ່ມສ່ຽງສູງ, ພວກເຮົາຂໍໃຫ້ຜູ້ທີ່ມີອາການເບົາບາງ ຫຼື ບໍ່ມີອາການໃຫ້ແຍກດ່ຽວຢູ່ເຮືອນ, ເພື່ອຕັດຕ່ອງໂສ້ບໍ່ໃຫ້ເກີດການແຜ່ລະບາດໃນຊຸມຊົນຢ່າງເປັນວົງກວ້າງ, ພ້ອມທັງສະຫງວນຕຽງໂຮງໝໍ ແລະ ຕຽງ ICU ໄວ້ສຳລັບໃຫ້ຄົນເຈັບທີ່ຕ້ອງການແທ້ໆ,” ທ່ານ ດຣ ໂລ ກ່າວເສີມ.

1 of 5

ຂ່າວສານ

23 ທັນວາ 2021

ເນື່ອງໃນໂອກາດງານປະກາດຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 ສະໜັບສະໜູນໂດຍ ອົງການ FAO

ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LCAIII) ໄດ້ຖືກດຳເນີນການໃນປີ 2019/2020 ແລະ ຜົນການສຳຫຼວດຄັ້ງທີ 3 ນີ້ແມ່ນສືບເນື່ອງມາຈາກ ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 2 ທີ່ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ 10 ປີກ່ອນໜ້ານີ້ ໃນປີ 2010/2011 ແລະ ຜົນສຳຫຼວດຄັ້ງທຳອິດໃນປີ 1998/1999. ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LCAIII ) ແມ່ນການສຳຫຼວດຄັ້ງທຳອິດຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ໄດ້ມີການນຳໃຊ້ ລະບົບຄອມພິວເຕີ້ຊ່ວຍໃນການສຳພາດ ເຂົ້າໃນການເກັບກຳຂໍ້ມູນ. ການປັບໃຊ້ຂອງ ລະບົບຄອມພິວເຕີ້ຊ່ວຍໃນການສຳພາດ (ໃຊ້ແທບເລັດ) ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມພະຍາຍາມຂອງ ສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ ແລະ ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໃນການຫັນປ່ຽນສູ່ວິທີການທີ່ທັນສະໄໝ ເຂົ້າໃນການເກັບກຳຂໍ້ມູນ. ສຖຕ ໄດ້ດຳເນີນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LCAIII ) ຮ່ວມກັບ ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໂດຍມີຄະນະຊີ້ນໍາລະດັບຊາດ ເປັນປະທານໂດຍ ທ່ານ ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ພາຍໃຕ້ການສະໜັບສະໜູນດ້ານວິຊາການຈາກອົງການອາຫານ ແລະ ການກະເສດແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ (FAO). ຜົນການສຳຫຼວດເບື້ອງຕົ້ນຂອງ ການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LCAIII ) ຈະໄດ້ນໍາເຂົ້າໄປປະກອບເຂົ້າໃນ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດສັງຄົມຂອງຊາດ ໃນການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ໃນຂົງເຂດຊົນນະບົດ. ພ້ອມດຽວກັນນີ້, ຂໍ້ມູນທີ່ໄດ້ຮັບແມ່ນຂໍ້ມູນທີ່ສຳຄັນ ສະແດງເຖິງໝາກຜົນອັນໄດ້ຮັບ ຂອງ ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ ຕໍ່ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 9 ແລະ ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ ພາຍໃຕ້ວາລະປີ 2030. ການຫັນປ່ຽນການເກັບກຳຂໍ້ມູນສູ່ລະບົບຄອມພິວເຕີ້ ສາມາດສ້າງໂອກາດຂໍ້ໄດ້ປຽບໃນການເພີ່ມຂໍ້ມູນໃໝ່ເຊັ່ນ: ຕຳແໜ່ງພູມສາດ, ເຊິ່ງສາມາດວິເຄາະ ແລະ ນຳສະເໜີໃນຮູບແບບທາງພູມສາດໄດ້. ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LACII) ໄດ້ເກັບຂໍ້ມູນຈາກບັນດາຄົວເຮືອນກະສິກໍາ ທີ່ຕິດພັນກັບຫຼາກຫຼາຍຂະແໜງກະສິກຳໃນ ສປປ ລາວ ລວມເຖິງການປູກພືດ, ການລ້ຽງສັດ, ປ່າໄມ້ ແລະ ການປະມົງ. ຜົນການສຳຫຼວດຄັ້ງນີ້ໄດ້ລວມເອົາບັນດາຂໍ້ມູນພື້ນຖານ ຂອງໂຄງສ້າງລັກສະນະກະສິກຳເຊັ່ນ: ຂະໜາດຂອງເນື້ອທີ່ການຜະລິດ, ການຄອບຄອງທີ່ດິນ, ການນຳໃຊ້ທີ່ດິນ, ຈຳນວນສັດລ້ຽງ, ຂໍ້ມູນຄວາມສະເໝີພາບທາງດ້ານຍິງຊາຍ, ປ່າໄມ້, ການປະມົງ ແລະ ຄວາມປອດໄພສະບຽງອາຫານຂອງຄົວເຮືອນ. ການເກັບກຳຂໍ້ມູນສຳລັບການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 ໄດ້ສຳເລັດໃນເດືອນພະຈິກ ແລະ ທັນວາ 2020 ທ່າມກາງສິ່ງທ້າທາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນຂອງ ການແຜ່ລະບາດພະຍາດໂຄວິດ-19 ໃນທົ່ວໂລກ. ມີຈຳນວນພະນັກງານລົງເກັບກຳຂໍ້ມູນຫຼາຍກ່ວາ 700 ທ່ານມາຈາກ ສຖຕ ແລະ MAF, ແລະ ຫ້ອງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນໃນການປະເມີນຄົວເຮືອນກະສິກຳທົ່ວປະເທດ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມທ້າທາຍໃນການເດີນທາງລົງເກັບກຳຂໍ້ມູນ ທ່າງກາມກາງມາດຕະການຄວບຄຸມການລະບາດພະຍາດໂຄວິດ-19 ທີ່ຖືກນຳໃຊ້ໃນທົ່ວປະເທດ. FAO ໄດ້ສະໜອງຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານວິຊາການ ໃຫ້ແກ່ການສຳຫຼວດໃນຄັ້ງນີ້ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບວິທີການ ທີ່ຖືກແນະນຳສະເພາະຂອງການສຳຫຼວດຂະແໜງກະສິກຳໂລກ (WCA) ທີ່ໄດ້ກຳນົດໃນປີ 2020. "ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ໄດ້ສະແດງຄວາມຊື່ນຊົມຕໍ່ການຮ່ວມມືຢ່າງໃກ້ຊິດ ຂອງສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ ແລະ ອົງການ FAO ໃນການວາງແຜນ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 ນີ້,” ທ່ານ ທອງພັດ ວົງມະນີ ຮອງລັດຖະມົນຕີິກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໄດ້ກ່າວວ່າ. “ການສໍາຫຼວດຄັ້ງນີ້ໄດ້ສຸມທຸກເຫື່ອແຮງກໍາລັງທາງດ້ານວິຊາການສະຖິຕິ ແລະ ຂະແໜງກະສິກຳ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະ ສອດຄ່ອງຂອງການສໍາຫຼວດຄັ້ງນີ້.” "ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LCAIII ) ເປັນຂໍ້ມູນພື້ນຖານສໍາຄັນໃນການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນກະສິກໍາໃນ ສປປ ລາວ ໃຫ້ຍືນຍົງ. ທ່ານ ນາຊາຣ ຮາຢັດ, ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການ FAO ໃນ ສປປ ລາວ, ໄດ້ມີຄຳເຫັນວ່າ. “ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ຮ່ວມມືຢ່າງໃກ້ຊິດຮ່ວມກັບ ອົງການ FAO ໃນການວາງແຜນການສຳຫຼວດກະສິກຳຄັ້ງທີ 3 ນີ້, ໂດຍແນໃສ່ການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ລະບອບວິທີ ເພື່ອສະໜອງຂໍ້ມູນພື້ນຖານຂແໜງກະສິກໍາທີ່ຕ້ອງການ ໃນອານະຄົດ.” ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 (LACII) ແມ່ນຜົນສໍາເລັດຂອງການຮ່ວມມືຢ່າງໃກ້ຊິດ ລະຫວ່າງ ອົງການ FAO ແລະ ບັນດາຄູ່ຮ່ວມງານລັດຖະບານ, ສຖຕ ແລະ MAF, ອີງຕາມທ່ານນາງ ຊາງກີຕ້າ ດູບີ້, ນັກສະຖິຕິອາວຸໂສ ແລະ ຫົວໜ້າວິຊາການໂຄງການຈາກອົງການ FAO ຫ້ອງການພາກພື້ນອາຊີ ແລະ ປາຊິຟິກຢູ່ບາງກອກ. ” ການເກັບກໍາຂໍ້ມູນໃນຂອບເຂດກະສິກໍາແມ່ນ ມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ໃນການວາງແຜນໄລຍະຍາວ ແລະ ເຮັດວຽກຢ່າງໄກ້ຊິດຮ່ວມກັບ ຫຼາຍພາກສ່ວນ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານສະເພາະຂະແໜງການ ເພື່ອຮັບປະກັນຜົນສຳເລັດ,” ໝາກຜົນການຮ່ວມມືໄດ້ຖືກຮັບຮູ້ໂດຍ ຫົວໜ້າສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ ທ່ານ ນາງ ພອນສາຫລີ ສຸກສະຫວັດ: ”ສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ ຂໍສະແດງຄວາມຂອບໃຈຢ່າງສູງ ມາຍັງ ກະຊວງກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້ ແລະ ກະຊວງຂະແໜງການກ່ຽວຂ້ອງ ແຕ່ສູນກາງ ຮອດທ້ອງຖີ່ນ ທີ່ໃຫ້ການຮ່ວມມືຢ່າງເຂັ້ມແຂງ ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຍາດມາໄດ້ຜົນສໍາເລັດໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການສໍາຫຼວດໃນຄັ້ງນີ້. ພີເສດຂໍສະແດງຄວາມຂອບໃຈ ອົງການ FAO ທີ່ໄດ້ສະໜັບສະໜູນດ້ານວິຊາການ ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ການຝຶກອົບຮົມສະເພາະ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານວິຊາການຢ່າງໃກ້ຊິດ ໃຫ້ແກ່ການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ເຂົ້າໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການສໍາຫຼວດຄັ້ງນີ້ ເຮັດໃຫ້ ການສຳຫຼວດສະຖິຕິກະສິກຳ ຄັ້ງທີ່ III ເປັນການສໍາຫຼວດໃຫຍ່ຄັ້ງທໍາອິດທີ່ນຳໃຊ້ລະບົບ CAPI” ຜົນການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 ເບື້ອງຕົ້ນ ສາມາດເຂົ້າອ່ານໄດ້ແລ້ວ. ຜົນການສຳຫຼວດສະບັບລ່າສຸດຂອງ ການສຳຫຼວດກະສິກຳແຫ່ງຊາດຄັ້ງທີ 3 ຈະຖືກເຜີຍແຜ່ໃຫ້ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ມີຄວາມສົນໃຈ ແລະ ບຸກຄົນເຂົ້າໄປທີ່ລິ້ງ: www.lsb.gov.la, ສຳລັບສື່ມວນຊົນແມ່ນສາມາດຕິດຕໍ່:
ທ່ານ ນາງ ສາລິກາ ຈັນທະລາວົງ, ຮອງຫົວໜ້າກົມສະຖິຕິເສດຖະກິດ, ສູນສະຕິແຫ່ງຊາດ
ໂທ: (+856-021)214740, 216656, ອີເມວ: salikach@lsb.gov.la, salikanaja@yaho.com ທ່ານ ນາງ ວີວັນ ສຸວັນນະເມທີ, ຫົວໜ້າສູນສະຖິຕິກະສິກໍາ, ກະຊວງກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້
ໂທ: (856 21 415363, ອີເມວ: souvannamethy@yahoo.com ທ່ານ. ສະຕິເວັ້ນ ເອ ແຄຣລີ້, International Communication Officer, ອົງການ FAO ແຫ່ງ ສປປ ລາວ.
ໂທ: +856 21 413 205, ອີເມວ: Steven.Cleary@fao.org

1 of 5

View all